توانبخشی در ام اس با واقعیت مجازی و تمرینات ورزشی
اختلال شناختی پیامد شایع و مضر مولتیپل اسکلروزیس (MS) است؛ در حالیکه روش های توانبخشی فعلی ناکافی است. توانبخشی شناختی (CR) و تمرین ورزشی (ET) امیدوارکننده ترین رویکردهای رفتاری برای کاهش نقایص شناختی هستند، اما تأثیرات آنها اندک است و به طور موثر به بهبود عملکرد روزمره تبدیل نمی شود.
اختلال شناختی پیامد شایع و مضر مولتیپل اسکلروزیس (MS) است؛ در حالیکه روش های توانبخشی فعلی ناکافی است. توانبخشی شناختی (CR) و تمرین ورزشی (ET) امیدوارکننده ترین رویکردهای رفتاری برای کاهش نقایص شناختی هستند، اما تأثیرات آنها اندک است و به طور موثر به بهبود عملکرد روزمره تبدیل نمی شود.
این مقاله یک چارچوب مفهومی ارائه میکند که استفاده از واقعیت مجازی (VR) به عنوان کمکی ایده آل و رایج توانبخشی شناختی و تمرین ورزشی در MS را پشتیبانی می کند.
واقعیت مجازی (VR) می تواند اثرات توانبخشی شناختی و تمرین ورزشی را با افزایش ورودی حسی و ترویج یکپارچگی و پردازش چندحسی در طول توانبخشی تقویت کند.
به طور خاص برای تمرین ورزشی، واقعیت مجازی همچنین می تواند به ترکیب اجزای توانبخشی شناختی در جلسات تمرین کمک کند.
علاوه بر این، واقعیت مجازی می تواند انتقال پیشرفت های شناختی به عملکرد روزمره را با ارائه یک محیط آموزشی معتبرتر از نظر اکولوژیکی افزایش دهد.
در حال حاضر علاقۀ آشکاری به افزودن واقعیت مجازی به تکنیک های توانبخشی سنتی برای جمعیت های دارای اختلال عصبی وجود دارد، اما با این وجود شواهد قوی تری برای استفاده از این رویکرد منحصر به فرد در MS مورد نیاز است.
در نهایت، برای تشخیصِ بهترین نحوۀ استفاده از واقعیت مجازی به منظور توانبخشی شناختی در MS، به بررسی های سیستماتیک بیشتری نیاز داریم تا مکانیسم (های) عمل واقعیت مجازی و تمرین ورزشی را در این زمینه بهتر درک کنیم.
نوشته های مرتبط