حمل همزمان داروهای آبگریز و آب دوست با دندیرمرهای مغناطیسی تزئین شده با گرافن
در این مطالعه، یک نانوحامل برای حمل همزمان یک داروی آب دوست (دوکسوروبیسین) و یک داروی آبگریز (کورکومین) به سلول‌های سرطانی تهیه شد. همه نتایج نشان داد که حمل همزمان کورکومین و دوکسوروبیسین با استفاده از نانوحامل در شیمی درمانی نسبت به حمل جداگانه یکی از داروها با نانوحامل موثرتر است.
در این نانوحامل، لبه‌های ورق‌های اکسید گرافن با یک دندریمر پلی آمیدوآمین مغناطیسی شده به واسطه گروه‌های هیدرازون در انتهای پلیمر ساختاردهی شدند. عامل‌دار کردن لبه‌های ورق‌های گرافن نه تنها حلالیت و پراکندگی ورق‌های گرافن را بهبود بخشید بلکه خواص مغناطیسی نانوحامل را نمایان‌تر کرد. نانوحامل حاصل شده با دوکسوروبیسین از طریق پیوند کووالانسی و کورکومین از طریق ارتباط π- π بارگذاری شد.
نانوحامل یک روند رهایش حساس به pH را برای هر دو دارو نشان داد و رفتار رهایش دارو نیز با هم انباشتگی هر دو دارو بهبود یافت. آزمایش سمیت سلولی نانوحامل سمیت کمی را بر سلول MCF-7 در مقایسه با اکسید گرافن اصلاح نشده نشان داد که این رفتار به حضور دندریمر مغناطیسی نسبت داده شد. علاوه بر این نانوحامل بارگذاری شده با داروها سمیت بالاتری برای سلول‌ها حتی بیشتر از خود داروهای آزاد نشان داد. ورود نانوحامل بارگذاری شده با دو دارو به داخل سلول بیشتر از زمانی است که نانوحامل با یکی از داروها بارگذاری شده باشد. همه نتایج نشان داد که حمل همزمان کورکومین و دوکسوروبیسین با استفاده از نانوحامل در شیمی درمانی نسبت به حمل جداگانه یکی از داروها با نانوحامل موثرتر است.
این پژوهش با استفاده از خدمات آزمایشگاه ملی نقشه برداری مغز انجام شده است و در سال 2018 در Langmuir به چاپ رسیده است.
اسامی پژوهشگران:
علی پور جوادی
شادی اصغری
سید حسن حسینی
مهدی اخلاقی
نوشته های مرتبط