سندرم عاطفی TBI کشف شد.

یک مطالعه جدید به سرپرستی دکتر شان صدیقی، از بیمارستان زنان و بریگهام، یکی از اعضای موسس سیستم مراقبت های بهداشتی Mass General Brigham، نشان می دهد که افسردگی پس از آسیب مغزی تروماتیک (TBI) می تواند یک اختلال بالینی متمایز باشد تا اختلال افسردگی اساسی سنتی. با پیامدهایی برای درمان بیمار این یافته ها در Science Translational Medicine  منتشر شده است.

«یافته‌های ما به توضیح اینکه چگونه ضربه فیزیکی به مدارهای خاص مغز می‌تواند منجر به ایجاد افسردگی شود کمک می‌کند. شان صدیقی ، از دپارتمان روانپزشکی بریگام و مرکز درمان مدارهای مغزی، می‌گوید: «اگر درست می‌گوییم، به این معناست که باید افسردگی بعد از TBI را مانند یک بیماری خاص درمان کنیم.» بسیاری از پزشکان مشکوک بودند که این یک اختلال از نظر بالینی متمایز با الگوی منحصر به فرد علائم و پاسخ درمانی منحصر به فرد، از جمله پاسخ ضعیف به داروهای ضد افسردگی معمولی است - اما تا به حال، ما شواهد فیزیولوژیکی روشنی برای اثبات این موضوع نداشتیم.

صدیقی در این مطالعه با محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، دانشکده پزشکی دانشگاه دوک، دانشگاه پادوآ و دانشگاه خدمات یکنواخت علوم بهداشتی همکاری کرد. این کار به عنوان یک پروژه جانبی هفت سال پیش آغاز شد، زمانی که صدیقی با انگیزه یک بیمار با دیوید برودی، یکی از نویسندگان این مطالعه و یک متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه خدمات متحدالشکل به اشتراک گذاشت.

این دو کارآزمایی بالینی کوچکی را آغاز کردند که از نقشه برداری مغز شخصی برای هدف قرار دادن تحریک مغز به عنوان درمانی برای بیماران TBI مبتلا به افسردگی استفاده کرد. در این فرآیند، آنها متوجه الگوی خاصی از ناهنجاری‌ها در نقشه‌های مغزی این بیماران شدند. مطالعه حاضر شامل 273 بزرگسال مبتلا به TBI، معمولاً ناشی از آسیب‌های ورزشی، آسیب‌های نظامی یا تصادفات رانندگی بود. افراد این گروه با سایر گروه هایی که TBI یا افسردگی نداشتند، افراد مبتلا به افسردگی بدون TBI و افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مقایسه شدند. شرکت کنندگان در مطالعه از طریق MRI اتصال عملکردی در حالت استراحت، یک اسکن مغزی که نحوه حرکت اکسیژن در مغز را بررسی می کند، انجام دادند. این اسکن ها اطلاعاتی در مورد اکسیژن رسانی در 200000 نقطه مغز در حدود 1000 نقطه مختلف از زمان ارائه می دهد که منجر به حدود 200 میلیون نقطه داده در هر فرد می شود.

بر اساس این اطلاعات، از یک الگوریتم یادگیری ماشینی برای تولید یک نقشه فردی از مغز هر فرد استفاده شد. محل مدار مغزی درگیر در افسردگی در بین افراد مبتلا به TBI با افراد بدون TBI یکسان بود، اما ماهیت ناهنجاری ها متفاوت بود. اتصال در این مدار در افسردگی بدون TBI کاهش یافت و در افسردگی مرتبط با TBI افزایش یافت. این نشان می دهد که افسردگی مرتبط با TBI ممکن است یک روند بیماری متفاوت باشد، و نویسندگان مطالعه را به پیشنهاد نام جدیدی سوق می دهد: "سندرم عاطفی TBI".

برودی می‌گوید: «همیشه گمان می‌کردم که این با اختلال افسردگی اساسی معمولی یا سایر شرایط سلامت روانی که به آسیب‌های مغزی مرتبط نیستند، یکسان نیست. هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که نمی‌دانیم، اما شروع به پیشرفت کرده‌ایم.» یکی از محدودیت‌های کارآزمایی این است که با داده‌های بسیار، محققان قادر به انجام ارزیابی‌های دقیق از هر بیمار فراتر از نقشه‌برداری مغزی نبودند. به عنوان یک گام آینده، محققین مایلند رفتار شرکت‌کنندگان را به روشی پیچیده‌تر ارزیابی کنند و به طور بالقوه انواع مختلف سندرم‌های عصبی مرتبط با TBI را تعریف کنند.

صدیقی و برودی نیز از این رویکرد برای توسعه درمان های شخصی استفاده می کنند. در ابتدا، آنها تصمیم گرفتند تا یک درمان جدید طراحی کنند که در آن از این فناوری نقشه برداری مغز برای هدف قرار دادن یک منطقه خاص مغز برای افراد مبتلا به TBI و افسردگی با استفاده از تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) استفاده کردند. آنها 15 نفر را در پایلوت ثبت نام کردند و موفقیت را در درمان مشاهده کردند. از آن زمان، آنها بودجه دریافت کردند تا این مطالعه را در یک آزمایش نظامی چند مرکزی تکرار کنند.

راجندرا موری، استاد روانپزشکی در دانشکده دانشگاه دوک گفت: "امیدواریم کشف ما یک رویکرد پزشکی دقیق برای مدیریت افسردگی و TBI خفیف را راهنمایی کند، و شاید حتی در بازماندگان ترومای آسیب پذیر عصبی قبل از شروع علائم مزمن مداخله کند."

 برای مشاهده منبع کلیک کنید.