کشف یک رابطه شگفت انگیز بین عملکرد شناختی و فعالیت جسمانی

بر اساس تحقیقات جدید منتشر شده در Translational Psychiatry، عملکرد شناختی، بر خلاف تصور رایج، پیش بینی کنندۀ قوی تری برای فعالیت جسمانی است تا اینکه فعالیت جسمانی پیش بینی کنندۀ تغییرات در عملکرد شناختی باشد! به این معنی که کاهش توانایی های شناختی پس از 50 سالگی با کاهش فعالیت جسمانی همراه است که به نوبه خود احتمال افسردگی را افزایش می دهد.

بوریس شوال، نویسنده این مطالعه شرح داد: «درگیر شدن در فعالیت جسمانی منظم و حفظ عملکرد شناختی بالا برای سلامت ضروری است». «بنابراین، کاهش فعالیت جسمانی و عملکرد شناختی مرتبط با سن اغلب بر سلامت روان تأثیر می گذارد. با این حال، ماهیت رابطۀ بین فعالیت جسمانی، عملکرد شناختی و سلامت روان در طول سالمندی نامشخص است».

این پژوهشگر بیان کرد: «در اینجا، هدف ما تعیین این بود که «آیا فعالیت جسمانی مقدم بر تغییر در عملکرد شناختی است؟ یا اینکه تغییرات عملکرد شناختی مقدم بر تغییر در فعالیت جسمانی است؟»

محققان داده های طولی 51,191 بزرگسال 50 ساله یا بالاتر حاصل از 25 کشور را بررسی کردند. در این زمینه یابی، از شرکت کنندگان پرسیده شد: «چند وقت یکبار در فعالیت هایی شرکت می کنید که به انرژی کم یا متوسطی نیاز دارند، مانند باغبانی، تمیز کردن ماشین یا پیاده روی؟» همچنین ارزیابی ها شامل بررسی علائم افسردگی و عملکرد شناختی در شرکت کنندگان بود.

شوال و همکارانش دریافتند که عملکرد شناختی بالاتر، فعالیت جسمانی بالاتر و این فعالیت جسمانی بالاتر، کاهش سرعت بروز علائم افسردگی را پیش بینی می کند.

شوال اظهار داشته است، «با استفاده از یک روش آماری، ما به طور رسمی نشان دادیم، کاهش عملکرد شناختی، کاهش فعالیت جسمانی را پیش‌بینی می‌ کند که به نوبه خود میتواند بر سلامت روان افراد تأثیر منفی بگذارد و سطح بالاتری از علائم افسردگی را در پی داشته باشد».

به طور کلی طبق بررسی ها، "فعالیت جسمانی تا حدی میتواند واسطۀ ارتباط بین عملکرد شناختی و علائم افسردگی باشد".

برای مشاهد منبع کلیک کنید.