زنان مسن مبتلا به دیابت نوع 2 الگوهای متفاوتی برای به کارگیری خون مغز خود دارند.

یک مطالعه جدید به سرپرستی استیسی گورنیاک، دانشیار دانشگاه هیوستون، تفاوت های پویایی مغزی قابل توجهی را در زنان مسن مبتلا به دیابت نوع 2 نشان می دهد. این تحقیق که در Neurophotonics منتشر شده است، این باور متعارف را که آسیب عصب محیطی علت اصلی ناهنجاری های حسی و حرکتی مرتبط با دیابت است، به چالش می کشد.

 مطالعه گورنیاک، با تمرکز بر زنان یائسه بالای 60 سال، از طیف‌سنجی مادون قرمز(fNIRS)  برای نظارت بر خونی که در مغز در طول تمرینات با دست به کار گرفته شده استفاده می‌کند. این تحقیق تغییراتی را در عملکرد مغز، به ویژه اختلال در استفاده از خون قشر مغز، به عنوان یک عامل کلیدی در اختلالات عملکرد حرکتی در بیماران دیابت نوع 2 کشف می‌کند. برخلاف مفروضات قبلی، گورنیاک بر استقلال تغییرات حرکتی از عواملی مانند اختلالات حسی، مدت بیماری و شدت تأکید می‌کند.

 تقریباً 24 درصد از افراد 60 سال و بالاتر در ایالات متحده با دیابت نوع 2 مواجه هستند که منجر به عوارض جانبی شایع در دست ها، انگشتان و پاها می شود. رویکرد نوآورانه گورنیاک بینش های ارزشمندی را ارائه می دهد و جایگزینی برای MRI سنتی برای افرادی که برای چنین معایناتی مناسب نیستند ارائه می دهد.

این مطالعه به کاوش بیشتر در مورد جمعیت‌شناختی متنوع تحت‌تاثیر دیابت نوع 2، با تمرکز بر شناسایی رویکردهای درمانی برای کاهش پیامدهای سلامتی نیاز دارد. گورنیاک از تحقیقات گسترده تر حمایت می کند و بر نیاز به درمان یا اقدامات پیشگیرانه در برابر اثرات مضر دیابت نوع 2 تاکید می کند. این تحقیق راه های جدیدی را برای درک و پرداختن به پیچیدگی های عوارض مرتبط با دیابت در سالمندان باز می کند.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.