کاهش مصرف سیگار با تحریک غیرتهاجمی مغز

یک بررسی سیستماتیک جدید از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده شواهدی را نشان می‌دهد که تحریک غیرتهاجمی مغز ممکن است دفعات سیگار کشیدن (تعداد سیگار در روز) را در افراد سیگاری وابسته به نیکوتین کاهش دهد.

از آنجا که نیکوتین می تواند سازگاری های عصبی در مغز ایجاد کند که ترک سیگار را دشوار می کند، محققان به دنبال راه هایی برای درمان وابستگی به نیکوتین با تکنیک های تحریک غیر تهاجمی مغز  هستند که فعالیت غیرطبیعی مغز مرتبط با قرار گرفتن مزمن نیکوتین را خنثی می کند.

این بررسی که در مجله علمی اعتیاد منتشر شد، به بررسی دوازده آزمایش کنترل شده تصادفی از روش های NIBS بر روی مجموع ۷۱۰ شرکت کننده با وابستگی به نیکوتین پرداخت. و از یک تکنیک متاآنالیز شبکه برای مقایسه مزایا و ایمنی انواع مختلف NIBS استفاده کردند.

چندین تکنیک NIBS نتایج امیدوارکننده ای را نشان دادند، اما بهترین نتایج از تحریک مغناطیسی،  دفعات سیگار کشیدن همراه بود.

جالب توجه است که هیچ یک از تحریک های غیر تهاجمی مورد بررسی، در مقایسه با گروه های کنترل، شدت ولع یا وابستگی به نیکوتین را کاهش ندادند ممکن است افزایش فعالیت DLPFC آزادسازی دوپامین را افزایش دهد، سیستم پاداش را متعادل کند و به بیماران کمک کند تا با علائم ولع و گوشه گیری تحت تاثیر قرار نگیرند..

هیچ یک از تحریک­های غیر تهاجمی مورد بررسی با نرخ ترک سیگار به طور قابل توجهی متفاوت از گروه های کنترل نبود، که نشان می دهد این نوع درمان ها به خوبی تحمل می شوند.

نیکوتین بر آزاد سازی انتقال دهنده های عصبی در مغز، افزایش فعالیت مغز و آزاد شدن دوپامین تاثیر می گذارد. سطوح بالای دوپامین  باعث لذت فرد سیگاری میشود. با گذشت زمان، قرار گرفتن در معرض نیکوتین مزمن باعث می شود که مغز گیرنده های بیشتری برای کنترل افزایش فعالیت مغز تولید کند.

هنگامی که سطح نیکوتین کاهش می یابد، مانند زمانی که یک سیگاری تلاش می کند سیگار را ترک کند، فعالیت در سیستم پاداش مغز کاهش می یابد و باعث علائم ترک می شود که ادامه سیگار کشیدن را تشویق می کند.​

برای مشاهده منبع کلیک کنید.