تحقیقات عصب شناختی نشان می‌دهد گیمرها در زمان‌بندی واکنش‌های خود بهتر از سایرین عمل می‌کنند
پژوهشی در زمینه واقعیت مجازی نشان داده است که گیمرهای بازی های ویدیویی اکشن، مهارت های زمانی ضمنی بهتری نسبت به سایرین دارند؛ آنها در انجام کارهایی که نیاز به واکنش سریع دارند، عملکرد بهتری نشان می دهند و به صورت خودکار واکنش های خود را زمان‌بندی می کنند، بدون اینکه نیاز به توجه آگاهانه بر آن داشته باشند.
بسیاری از مطالعات گذشته نشان داده اند که انجام بازی های ویدیویی باعث افزایش شناخت، توانایی یادگیری و بهبود کنترل توجه می شود. میزان این پیشرفت ها متفاوت است و به نوع بازی نیز بستگی دارد. موفقیت در بازی های ویدئویی اکشن به مهارت گیمر در پاسخگویی دقیق در زمان مناسب بستگی دارد. تمریناتی برای گیمرها سودمندتر هستند که قابلیت اصلاح و ارتقاء انتظارات مربوط به زمان، در حین بازی را فراهم کند. این فرآیند پردازش زمان و آماده شدن برای واکنش به موقع (واکنش بر اساس انتظارات از چگونگی ایجاد موقعیتی که فرد در آن قرار دارد)، عمدتاً ناخودآگاه است و “پردازش زمانی ضمنی” نامیده می شود. این نوع پردازش در تضاد با پردازش زمانی صریح است که در طی آن فرد تلاشی آگاهانه انجام می دهد تا برای اقدام به موقع آماده شود. از آنجا که به نظر می رسد پردازش زمانی ضمنی دقیقاً مکانیسم هایی هستند که در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و برخی از اختلالات مهم روانی مختل می شوند، برای محققان جالب توجه است و همیشه ذهن پژوهشگران را به این سؤال معطوف کرده است که آیا می‌توان از بازی های ویدیویی به عنوان یک ابزار توانبخشی برای این اختلالات استفاده کرد؟
پژوهشگران برای بررسی اینکه آیا بازی های ویدیویی واقعاً پردازش زمانی ضمنی را بهبود می بخشند یا نه، مطالعه ای ابداع کردند که در آن واکنش ها و فعالیت الکتریکی مغز گروهی از گیمرها و سایرین را در یک محیط واقعیت مجازی مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه بر روی 23 گیمر که در یک سال گذشته حداقل 5 ساعت در هفته را صرف بازی های ویدیویی اکشن می‌کردند و 23 شرکت‌کننده دیگر که در گذشته بازی های ویدیویی اکشن کمی انجام داده بودند یا اصلاً نداشتند، صورت گرفت. نتایج مطالعه حاکی از این بود که گیمرها در مقایسه با دیگران توانایی بهتری برای پیش بینی اینکه چه زمانی باید انتظار چیز خاصی را داشته باشند، از خود نشان دادند؛ به عبارت دیگر، گیمرها در مقایسه با سایرین، گوش به زنگی بهتری داشتند. همچنین رفلکس بینایی حرکتی گیمرهای بازی های ویدیویی اکشن سریع تر از گیمرهای بازی های غیر ویدیویی بوده است. این رفلکس حرکتی چشمی که ثبات نگاه فرد را منعکس می کند، کاملاً خودکار و ناخودآگاه است. در واقع این مطالعه مشخص کنندۀ مهارت های عصبی شناختی خاصی بود که از طریق بازی های ویدیویی به دست می‌آمد. با این حال، نویسندگان مطالعه خاطر نشان می کنند که طراحی این مطالعه اجازه نمی دهد استنباط های علّی قوی در مورد تأثیر بازی ویدیویی بر شناخت زمانی انجام شود و نیاز به مطالعات وسیع تری است.
نوشته های مرتبط