تغییرات فصلی و مسلماً تغییر مدت زمان در معرض نور بودن، روزهای طولانیتر در تابستان و کوتاهتر در زمستان، با رفتارهای انسان مرتبط بوده و همه چیز را از خواب و الگوی غذا خوردن گرفته تا فعالیت های مغزی و هورمونی را تحت تأثیر قرار می دهد.
به عنوان مثال اختلال عاطفی فصلی که نوعی افسردگی مربوط به کاهش قرار گرفتن در معرض نور طبیعی خورشید است، معمولاً در طول ماه های زمستان و اغلب در عرض های جغرافیایی بالاتر که ساعات نور روز کمتر است رخ می دهد.
درمان با نور روشن (Bright light therapy) یک درمان مؤثر برای درمان اختلال عاطفی فصلی است، به علاوه بیماری هایی مانند افسردگی اساسی غیر فصلی، افسردگی پس از زایمان و اختلال دوقطبی را نیز می تواند درمان کند، اما اینکه چگونه تغییرات فصلی در طول روز و قرار گرفتن در معرض نور بر مغز در سطوح سلولی و مداری تأثیر می گذارد و آن را تغییر می دهد هنوز برای پژوهشگران مشخص نیست.
در هیپوتالاموس مغز انسان ساختار کوچکی به نام هسته سوپراکیاسماتیک (SCN) وجود دارد که هر کدام تقریباً از 20,000 نورون تشکیل شده است. (متوسط مغز انسان تقریباً 86 میلیارد نورون و 85 میلیارد سلول غیر عصبی دیگر دارد.)
این هسته زمان سنج بدن است که اکثر ریتم های شبانهروزی را تنظیم می کند، تغییرات فیزیکی، ذهنی و رفتاری که یک چرخه 24 ساعته را دنبال می کنند و همه چیز را از متابولیسم و دمای بدن گرفته تا زمان ترشح هورمون ها را تحت تاثیر قرار میدهند و بر اساس ورودی سلول های تخصصی حساس به نور در شبکیه عمل می کنند.
تغییرات فصلی و تغییر در میزان قرار گرفتن در معرض نور، تعداد نورون های بیان کننده انتقال دهنده عصبی را در هسته PVN، هسته ای از مغز که نقش های اساسی در کنترل استرس، متابولیسم، رشد، تولید مثل، ایمنی و سایر عملکردهای خودمختار ایفا می کند را تغییر می دهد.
در مطالعه ای صورت گرفته یافته های این پژوهش دستکاری مصنوعی نورون های SCN و القای بیان دوپامین در شبکه PVN هیپوتالاموس بود. یافته های این مطالعه مکانیسم های جدیدی را در رابطه با چگونگی سازگاری مغز در تغییرات فصلی را ارائه می دهد و نوید بخش درمان های جدید در رابطه با اختلالات تغییر فصلی است.
نوشته های مرتبط