همگام سازی مغز نوزاد و بزرگسال در حین بازی

تحقیقات جدید نشان می دهد که شما ممکن است در حین بازی "در یک طول موج" باشید و فعالیت مغزی مشابهی را در همان مناطق مغز تجربه کنید.
مطالعه‌ای که اخیراً توسط محققان پرینستون انجام شده است به بررسی تعامل جالب بین مغزهای در حال رشد و بالغ در طول بازی بدون ساختار می‌پردازد. این تحقیق که در آزمایشگاه کودک پرینستون انجام شد، شباهت‌هایی را در فعالیت‌های عصبی بین نوزادان و بزرگسالان آشکار می‌کند و همگام‌سازی را که در لحظات مشترک بازی و نگاه متقابل رخ می‌دهد، روشن می‌کند.

این مطالعه به رهبری Elise Piazza، محقق پژوهشی در موسسه علوم اعصاب پرینستون، بر اهمیت همگامی عصبی در سال های اولیه رشد تمرکز دارد. برخلاف مطالعات قبلی که همگام سازی مغز بزرگسالان را در طول فعالیت های غیرفعال بررسی کردند، این تحقیق پیدایش "همگامی عصبی" را در مراحل شکل گیری زندگی بررسی می کند.

این تیم، از جمله لیات هاسنفراتز، اوری هاسون و کیسی لو-ویلیامز، این فرضیه را مطرح کردند که همگامی عصبی نقش مهمی در شکل‌گیری رشد اجتماعی و یادگیری زبان دارد. برای غلبه بر چالش‌ها در بررسی دقیق ارتباط رو در رو بین نوزادان و بزرگسالان، محققان یک سیستم تصویربرداری عصبی مغز دوگانه جدید را با استفاده از طیف‌سنجی عملکردی مادون قرمز ( (fNIRS توسعه دادند. این سیستم اکسیژن‌ خون را به‌عنوان نماینده‌ای برای فعالیت‌های عصبی در طول فعل و انفعالات درجا، مانند بازی با اسباب‌بازی‌ها، خواندن آهنگ و خواندن داستان، ثبت می‌کرد.

در این آزمایش همان بزرگسال با 42 نوزاد و کودک نوپا شرکت کردند  و از این تعداد، 21 نفر باید حذف می‌شدند زیرا «بیش از حد به هم می‌پیچیدند» و سه نفر دیگر از پوشیدن کلاه سر باز زدند و نهایتا 18 کودک بین 9 تا 15 ماهه آنالیز شدند. محققان در دو بخش با کودکان درگیر شدند: تعامل مستقیم و روایت برای بزرگسالان.
در یکی، آزمایشگر بزرگسال پنج دقیقه را صرف تعامل مستقیم با کودک کرد - بازی با اسباب‌بازی‌ها، خواندن قافیه‌های مهد کودک یا خواندن شب بخیر ماه - در حالی که کودک روی بغل والدینش نشسته بود. در دیگری، آزمایشگر به پهلو چرخید و داستانی را برای بزرگسال دیگری تعریف کرد در حالی که کودک آرام با والدین خود بازی می کرد.
داده‌های 57 کانال مغزی فعالیت همزمان در مناطق مرتبط با درک سطح بالا در طول جلسات رو در رو، به ویژه در قشر جلوی مغز را نشان داد. با کمال تعجب، قشر جلوی مغز، که اعتقاد بر این است که در دوران نوزادی توسعه نیافته است، جفت شدگی قوی را نشان داد. کیسی لو-ویلیامز، یکی از مدیران آزمایشگاه کودک پرینستون، از این یافته که مغز نوزاد اغلب مغز بزرگسالان را برای چند ثانیه هدایت می‌کند، ابراز شگفتی کرد که مشارکت فعال در هدایت تعامل را نشان می‌دهد.
هنگامی که آنها به داده ها نگاه کردند، محققان دریافتند که در طول جلسات حضوری، مغز نوزادان با مغز بزرگسالان در چندین منطقه که در درک سطح بالایی از جهان درگیر هستند هماهنگ می شود و شاید به کودکان کمک کند. معنای کلی یک داستان را رمزگشایی کنید یا انگیزه های بزرگسالان را که برای آنها می خواند تجزیه و تحلیل کنید.

هنگامی که بزرگسال و نوزاد از یکدیگر دور شدند و با افراد دیگر درگیر شدند، جفت بین آنها ناپدید شد.

Elise Piazza حلقه بازخورد پویا مشاهده شده در طول ارتباط را برجسته کرد، جایی که مغز بزرگسال و کودک به طور پویا بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. این رویکرد نوآورانه در علوم اعصاب درک رشد غیرعادی، مانند کودکان مبتلا به اوتیسم است، و بینش‌هایی را برای مربیانی فراهم می‌کند که روش‌های آموزشی را برای فرآیندهای شناختی متنوع در کودکان تطبیق می‌دهند.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.