آیا باید به چشمان خود اعتماد کنید؟
یک مطالعه جدید توسط دانشمندان علوم اعصاب غربی نشان می دهد که برخلاف واقعیت ، ادراک در واقعیت مجازی به شدت تحت تاثیر انتظارات ما است تا اطلاعات بصری جلوی چشمان ما.
محققان به چالش خرید آنلاین اشاره میکنند، جایی که مشتریان گاهی اوقات اندازه یک محصول را بر اساس انتظاراتشان اشتباه تخمین میزنند، به عنوان مثال متوجه میشوند که پلیور خریداری شده آنلاین واقعاً دوستداشتنی است اما برای یک عروسک بزرگتر است. این تا حدی به این دلیل اتفاق میافتد که نشانههای فیزیکی اندازه که هنگام مشاهده یک کالا در فروشگاه وجود دارد، معمولاً هنگام مشاهده عکسها به صورت آنلاین حذف میشوند. بدون دیدن شی فیزیکی، مشتریان انتظارات خود را در اندازه آشنا بر اساس تجربه قبلی قرار می دهند. از آنجایی که بیشتر ژاکتها برای افراد سایز میشوند، نه عروسکها، سیستم بینایی فرض میکند که یک ژاکت ناآشنا نیز چنین است.
ظهور واقعیت مجازی فرصت های جدیدی را برای برنامه هایی مانند خرید آنلاین و همچنین برای تحقیق در مورد ادراک بصری ارائه می دهد. اما محققان میخواستند بفهمند که آیا کاربران واقعیت مجازی اندازه را به همان دقتی که در دنیای واقعی درک میکنند، درک میکنند. یک تیم تحقیقاتی به رهبری جودی کولهام، رئیس دانشگاه کانادایی در علوم اعصاب فراگیر، اشیاء آشنای مختلفی مانند تاس و توپ های ورزشی در واقعیت مجازی به شرکت کنندگان ارائه کرد و از آنها خواست اندازه اشیا را تخمین بزنند. اشیاء نه تنها در اندازههای معمولی «آشنا» خود، بلکه در اندازههای غیرعادی (مثلاً مکعبهای روبیک با اندازهی قالب) ارائه شدند.
محققان دریافتند که شرکت کنندگان به طور مداوم اشیای مجازی را در اندازه ای که انتظار داشتند درک می کنند، نه اندازه واقعی ارائه شده. این اثر در واقعیت مجازی بسیار قوی تر از اشیاء واقعی بود. کولهام، استاد روانشناسی و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «در حالی که واقعیت مجازی یک ابزار تحقیقاتی مفید با بسیاری از برنامههای کاربردی در دنیای واقعی است، ما نمیتوانیم آن را همیشه یک نماینده دقیق برای دنیای واقعی فرض کنیم.
وی ادامه داد: «مشاهده پیشرفتها در واقعیت مجازی و کاربردهای آن امیدوارکننده است، اما هنوز چیزهای زیادی درباره نحوه پردازش اطلاعات در محیطهای مجازی نمیدانیم. اگر برای قضاوت در مورد اندازه اشیاء در واقعیت مجازی به شدت به تجربیات گذشته تکیه کنیم، این نشان میدهد که سایر نشانههای بصری اندازه ممکن است کمتر از دنیای واقعی قابل اعتماد باشند.
با این حال، نتایج این مطالعه نیز دارای برخی مفاهیم امیدوارکننده است. آنا رژپکا، دانشجوی سابق آزمایشگاه کولهام و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «اگر بدانیم که اشیاء آشنا میتوانند به عنوان نشانههای اندازه واقعی در واقعیت مجازی عمل کنند، میتوانیم از این اطلاعات به نفع خود استفاده کنیم. به دیدن یک آیتم در صحنه ای فکر کنید که درک دقیق اندازه در آن بسیار مهم است، مانند زمانی که تومور را با استفاده از جراحی هدایت شده با تصویر بردارید. افزودن سایر اشیاء آشنا به صحنه مجازی می تواند درک اندازه و مکان تومور را بهبود بخشد و منجر به نتایج بهتر شود.
نوشته های مرتبط