ترکیب تمرین شناختی و تمرین تناسب اندام، گامی در جهت بازگرداندن توانمندی توجه سالمندان به دوران جوانی

مطالعات اخیر در حوزۀ ترکیب آمادگی جسمانی و مداخلات شناختی، نتایج امیدوارکننده ای را جهت ارتقاء انعطاف پذیری عصبی در افراد مسن به ارمغان آورده است. با افزایش سن، توانایی های شناختی به طور طبیعی کاهش می یابند، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد می‌توان این روند رو به زوال را به کمک تمرین هایی بهبود بخشید.

 از آنجا که پژوهش های گذشته نشان داده بود که از یک سو مداخلات شناختی مبتنی بر انعطاف پذیری عصبی، پتانسیل بهبود توانایی های شناختی افراد مسن را دارا هستند و از سوی دیگر، مداخلات آمادگی جسمانی برای بهبود توانایی های شناختی سالمندان و همچنین سلامت جسمانی مفید واقع شده اند، به نظر می‌رسد مداخله ای که الگویی ترکیبی از شناخت و تناسب اندام باشد، بتواند بیشترین مزایای شناختی را در پی داشته باشد. لذا، محققین یک مطالعه تصادفی و کنترل شده با دارونما را برای آزمایش اینکه آیا چنین مداخله ای می تواند هم توجه و هم آمادگی جسمانی افراد مسن را بهبود بخشد، طراحی کردند. در این پژوهش ابتدا نمونه ای متشکل از 49 سالمند سالم با میانگین سنی 68 سال انتخاب و به طور تصادفی در یکی از دو گروه قرار داده شدند. به یک گروه، تمرینات بدنی-شناختی توسط یک مربی به مدت 8 هفته ارائه شد و گروه دیگر که گروه کنترل فعال بودند، در خانه به وسیله سه برنامه iOS تحت آموزش 6 هفته ای بدنی-شناختی قرار گرفتند. هر دو گروه انواع ارزیابی های فیزیکی و شناختی را قبل و بعد از آموزش تکمیل کردند که شامل یک تکلیف هوشیاری بود که توانایی شرکت کنندگان را برای تثبیت توجه لحظه به لحظه اندازه می گرفت. در پیگیری یک ساله، محققان عملکرد شرکت کنندگان را در مورد توجه قبل و بعد از مداخله مقایسه کردند. نتایج حاکی از این بود که شرکت کنندگان در گروه اول پیشرفت‌ چشمگیری در عملکردِ توجه نشان دادند که تا یک سال ادامه داشت؛ اما این دستاوردها در گروه کنترل مشاهده نشد. به علاوه، گروه اول عملکرد بهتری نسبت به گروه بزرگسالان جوانی نشان داد که همین تکلیف توجه را بدون آموزش انجام دادند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که الگوهای ترکیبی شناختی و جسمانی طراحی‌شده برای تقویت انعطاف پذیری عصبی ممکن است پتانسیل جبران برخی از نقایص مرتبط با دوره سالمندی را دارا باشد.

برای مشاهده منبع کلیک نمایید.