تاثیر تمرین ورزشی بر روی سازگاری های عملکرد عصبی و اجرای رفتاری: مطالعه ی بررسی مروری متاآنالیز پژوهش های الکتروانسفالوگرافی
بررسی مکانیسم‌های عصبی مربوط به عملکرد ورزشی همواره یک موضوع جالب در تحقیقات علوم ورزشی بوده است. هدف مطالعه ی حاضر نیز شناسایی ویژگی‌های متمایز بین ورزشکاران و غیرورزشکاران در سطوح رفتاری و عصبی است. تجزیه و تحلیل بیشتر در مورد دلایل بالقوه ای که این تفاوت ها را می سازند، انجام شده است.
مقالات دیتا بیس های PubMed، ScienceDirect، Cochrane، EBSCO و Web of Science که پارامترهای عملکرد عصبی و رفتاری را از طریق الکتروانسفالوگرافی در ورزشکاران با افراد غیر ورزشکار یا تازه کار مقایسه می کردند، ارزیابی شدند.
16 مقاله بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده که باند های فرکانسی تتا، آلفا و بتا را بعنوان شاخص اندازه گیری فعالیت های قشری توسط الکتروانسفالوگرافی بررسی کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به صورت زیر است:
اندازه گیری های امواج مغزی در مطالعات حاضر:
- امواج تتا (4 تا 7 هرتز)
فرآیندهای توجه ای به طور معمول نواحی قشری پیشانی را که مسئول تولید نوسانات تتا هستند، فعال می کند. بنابراین فعالیت تتای پیشانی باید به عنوان نشانگر توجه در نظر گرفته بشود. تحقیقات قبلی نشان داده ان که هرچه قدر پیچیدگی تسک ارائه شده افزایش پیدا کند توان تتای پیشانی بیشتری خواهیم داشت. زمانی که یک کار چالش برانگیزتر می شود، افزایش توجه به آن کار باعث فعالیت تتا قوی تر در لوب فرونتال می شود.
مقالات مورد بررسی در مطالعه ی حاضر، توان امواج تتای پیشانی بیشتری را در ورزشکارانی که مهارت دوتسکه ی شناختی و حرکتی را انجام می دهند، گزارش کردند. بنابراین می توان گفت که تغییرات در امواج تتا با اجرای ورزشی دلخواه و مطلوب مرتبط است. در زمینه ی الگوی فعالیت قشری مغز و عملکرد رفتاری، محققان گزارش کردند که در مقایسه با غیر ورزشکاران، ورزشکاران توانایی‌های کافی و استراتژی‌های کارآمدی را برای تخصیص توجه متمرکز در عملکردهای پیچیده ایجاد می کنند.
- امواج آلفا (8 تا 12 هرتز)
به عنوان موج غالب تغییرات الکتروانسفالوگرافی در فعالیت مغز انسان، باند آلفا یک عملکرد بازدارنده را منعکس می‌کند. همگام‌زدایی مرتبط با رویداد در آلفا (ERD) یک همبستگی عملکردی از فعالیت مغزی را به ما نشان می دهد که افزایش فعالیت قشری را در پاسخ به یک محرک به دنبال دارد. از سوی دیگر، همگام سازی مرتبط با رویداد در آلفا (ERS) نشان دهنده یک همبستگی عملکردی بازداردارنده است که اغلب حالت بیکاری نامیده می شود. فعالیت قشری معمولا با "ERD کانونی / ERS پیرامونی" مشخص می شود، که نشان دهنده فعالیت قشری افزایش در نواحی مربوط به رویداد است که با مهار ناحیه پیرامونی همراه است.
یافته های اولیه در مورد تغییرات امواج آلفا، پایین بودن ERD در ورزشکاران را گزارش کرده است که نشان دهنده فعالیت قشری کمتر مرتبط با عملکرد تسک است. استخدام شبکه های عصبی کمتر بدون تاثیر منفی بر روی عملکرد، دقیقا فرضیه کارایی عصبی سازگار است. بنابراین، ERD آلفای پایین مرتبط با عملکرد مقایسه ای یا بهتر می تواند به عنوان یک شاخص برای عملکرد برتر مغز در اجرای ورزشی تعریف شود.
- امواج بتا (13 تا 30 هرتز)
نوسانات قشری در باند فرکانس بتا منعکس کننده پردازش مرتبط با حرکت است. بتا ERD (توان بتای کمتر) نشان دهنده افزایش تحریک پذیری نورون های قشر حرکتی است که با پاسخ های حرکتی سریع تر در کارهای حرکتی ساده همراه است. مطالعات اخیر تصویربرداری عصبی نشان داده است که بتا ERD هنگام تصویرسازی یا مشاهده یک حرکت نیز رخ می دهد که درگیری ذهنی افزایش یافته در پردازش اطلاعات مربوط به حرکت را همراه دارد.
مقالات مورد بررسی در مطالعه ی حاضر ERD (کاهش قدرت بتا) بیشتر را در ورزشکاران نسبت به گروه کنترل گزارش کردند. افزایش تحریک پذیری قشر حرکتی اثرات مفیدی بر عملکرد رفتاری از جمله بهبود دقت در گلف، تیراندازی و زمان واکنش کوتاه تر در تست های شناختی ایجاد کرده است. بر اساس یافته‌های تغییرات بتا و عملکرد رفتاری مربوطه، بتا ERD حاکی از عملکرد مطلوب مغز است.
نتیجه ی نهایی
بررسی مروری و متاآنالیز حاضر سطح رفتاری و عصبی بهتری را در ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران گزارش می کند. عملکرد برتر ورزشکاران تا حد زیادی در اجراهای مرتبط با ورزش به جای تسک های عمومی نسبت داده شده است. علاوه بر این، عملکرد مطلوب مغز در ورزشکاران را می توان در مولفه های کارایی عصبی، افزایش عدم تقارن قشر مغز، انعطاف پذیری شناختی بیشتر و زمان دقیق فعالیت قشری خلاصه کرد. یافته‌های بررسی حاضر می تواند راه های امیدوارکننده ای را در زمینه ی تحقیقات تعامل الکتروانسفالوگرافی با آموزش و تمرین ورزشی باز کند و به شناخت بیشتر مکانیزم های عصبی در مهارت های ورزشی کمک کند.
نوشته های مرتبط