تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) می تواند تاثیر ورزش هوازی را بر راه رفتن بیماران پارکینسونی افزایش دهد
یک مطالعه جدید در مقیاس کوچک نشان می دهد که تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال راه رفتن را بهبود بخشیده و مزایای ورزش هوازی را در بیماران پارکینسونی افزایش می دهد.
تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) می تواند تاثیر ورزش هوازی را افزایش دهد و راه رفتن بیماران مبتلا به پارکینسون را بلافاصله پس از یک جلسه بهبود بخشد. تغییرپذیری زمان گام کاهش می یابد، زمان واکنش کوتاه می شود و کنترل اجرایی راه رفتن افزایش می یابد.
این ها یافته های یک مطالعه بر روی 20 داوطلب توسط محققان موسسه علوم زیستی دانشگاه ایالتی سائوپائولو در ریو کلارو، برزیل بوده است. این مطالعه تصادفی و دوسوکور و دارونما که در Neurorehabilitation & Neural Repair منتشر شده است، پیشرفت های قابل توجهی را در راه رفتن و عملکردهای شناختی پس از جلسه نشان می دهد. شرکت کنندگان در دو جلسه 30 دقیقه ای تمرین هوازی (دوچرخه سواری با شدت متوسط) به فاصله یک هفته، همراه با شرایط مختلف tDCS، فعال یا "دارونما" شرکت کردند.
عملکردهای شناختی و فعالیت قشر پیش پیشانی حین راه رفتن قبل و بلافاصله بعد از هر جلسه ارزیابی شد. این مطالعه که توسط FAPESP پشتیبانی میشود، پارامترهای فضایی-زمانی را به دقت تجزیه و تحلیل کرد، کاهش تغییرپذیری زمان گام، بهبود زمان واکنش ساده و انتخابی و افزایش فعالیت قشر پیش پیشانی با tDCS فعال را نشان داد.
به گفته رودریگو ویتوریو، استاد دانشگاه ایالتی سائوپائولو و آخرین نویسنده این مطالعه، بر روش شناسی بی طرفانه تاکید کرد که از طریق تجویز مداخلات فعال و دارونما در روزهای جداگانه، نتایج بی طرفانه را تضمین می کند. به نیمی از شرکت کنندگان 20 دقیقه tDCS واقعی و سپس tDCS شبیه سازی شده به مدت 10 ثانیه داده شد. نیمی دیگر به ترتیب معکوس تحت عمل قرار گرفتند (تصور و سپس درمان واقعی). در tDCS دو الکترود مستطیلی کوچک به مکان های خاصی روی سر متصل می شوند. این دستگاه قابل حمل بوده و با باتری کار می کند. جریان بسیار ضعیف است (2 میلی آمپر) اما برای عبور از پوست سر و تحریک نورون ها در ناحیه مورد نظر کافی است. علیرغم محدودیتهای چنین حجم نمونه کوچکی، متوجه شدیم که تحریک جمجمهای قشر پیش فرونتال را فعال میکند، ناحیهای از مغز که بیماران پارکینسونی بیشتر از افراد سالم برای کنترل راه رفتن از آن استفاده میکنند.
ویتوریو که اکنون یک پژوهشگر در دانشگاه نورثامبریا است، ایمنی و نوید tDCS را برجسته میکند و میگوید: «یک جلسه مرتبط با ورزش هوازی عملکرد شناختی را افزایش داده و پیشرفتهای دیگری را به همراه داشته است».
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، پارکینسون که 1 درصد از جمعیت بالای 65 سال جهان را تحت تاثیر قرار می دهد، تنها در برزیل حدود 250000 مورد را مشاهده میکند. این اختلال مزمن منجر به آسیب سلول های عصبی می شود که باعث کمبود دوپامین برای کنترل حرکت می شود. دارو باعث تسکین علائم می شود، اما یافته های این مطالعه نشان می دهد که ترکیب ورزش هوازی با tDCS می تواند سبب بهبود راه رفتن و جلوگیری از افتادن شود که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر می گذارد. علائم اصلی این بیماری مانند کندی حرکت، سفتی در مچها، آرنج، شانهها، رانها و زانوها و لرزش دستها در حالت استراحت و در موارد شدید از دست دادن تعادل است.
برای مشاهده منبع کلیک کنید.
نوشته های مرتبط