آیا می توانیم اثرات از دست دادن حافظه مرتبط با سن را معکوس کنیم؟

بر اساس گزارش انجمن آلزایمر، حدود 6.5 میلیون آمریکایی 65 ساله و بالاتر در سال 2022 با آلزایمر زندگی می کنند. پیش بینی می شود این رقم تا سال 2050 تقریباً دو برابر شود.

دکتر رابرت راینهارت، استادیار کالج هنر و علوم دانشگاه بوستون و مدیر آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی و بالینی، اهمیت این موضوع را تشخیص می‌دهد و در تلاش برای ایجاد درمان‌هایی برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات مغزی است.

 در مطالعه‌ای که اخیراً در Nature Neuroscience منتشر شده است، راینهارت و تیم محققانش توضیح می‌دهند که چگونه درمان غیرتهاجمی آنها که از طریق الکترودهای یک کلاه پوشیدنی ارائه می‌شود، می‌تواند عملکرد حافظه را در افراد مسن بهبود بخشد و ما را یک قدم به ارائه درمانی کارآمدتر برای از دست دادن حافظه نزدیک‌تر کند.

رابرت راینهارت تحقیقات، یافته‌ها و تأثیر بالقوه خود را در پرسش و پاسخ زیر توضیح می‌دهد.

 از تیم تحقیقاتی پرسیده شد مطالعه شما چه چیزی پیدا کرد؟

پاسخ این بود: ما درمان غیرتهاجمی خود را برای هدف قرار دادن عملکرد حافظه از طریق الکترودهای پوست سر ارائه کردیم و دریافتیم که تحریک الکتریکی مغز به مدت 20 دقیقه در چهار روز متوالی می تواند حافظه کاری و حافظه بلندمدت را در افراد 65 سال و بالاتر برای حداقل یک ماه بهبود بخشد.

 فعالیت الکترود با فرکانس پایین باعث بهبود حافظه کاری در روز سوم و چهارم و یک ماه پس از مداخله شد، از سوی دیگر، فرکانس بالا حافظه بلند مدت را در روزهای دوم تا چهارم و یک ماه پس از مداخله بهبود بخشید.

یافته های ما نشان می دهد که انعطاف پذیری مغز پیر می تواند به طور انتخابی و پایدار با استفاده از این دو درمان تغییر یابد.

چگونه این مقاله مطالعه قبلی شما را با درمان تحریک الکتریکی برای از دست دادن حافظه گسترش می دهد؟

در این مطالعه جدید، ما از چند روز تحریک متوالی به مدت 20 دقیقه استفاده کردیم تا باعث بهبود طولانی مدت حافظه شود که یک ماه طول کشید. پیش از این، اثرات تنها 50 دقیقه دوام داشتند. تفاوت مهم دیگر این است که در این مطالعه اخیر ما دو پروتکل تحریک مغز را توسعه دادیم - یکی برای بهبود انتخابی حافظه کوتاه مدت از طریق تحریک جداری با فرکانس پایین، و دیگری برای بهبود انتخابی حافظه بلند مدت از طریق تحریک پره پیشانی با فرکانس بالا.

 پیامدهای دنیای واقعی این یافته ها چیست؟

 افزایش روزافزون جمعیت منجر به هزینه های فردی، اجتماعی، بهداشتی و اقتصادی اضافی می شود. یکی از عواملی که به شدت به این هزینه ها کمک می کند، اختلال در سیستم های حافظه اساسی است که برای فعالیت های زندگی روزمره ضروری است، مانند تصمیم گیری های مالی یا درک زبان.

کاهش حافظه از نظر شدت در افراد در طول پیری متفاوت است، با کاهش سریع به طور بالقوه بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل ها را پیش بینی می کند.

 رویکردهای درمانی موجود برای اختلال شناختی با پیامدهای درمانی مختلط، بهبود آهسته، و خطرات و عوارض جانبی همراه محدود شده است. به این دلایل، نیاز فوری به توسعه مداخلات درمانی نوآورانه وجود دارد که می تواند بهبودهای سریع و پایدار را با حداقل عوارض جانبی ارائه دهد.

 از نظر بالینی، این مهم است زیرا افرادی وجود دارند که فقط مشکلات حافظه کوتاه مدت دارند و برخی دیگر فقط با مشکلات حافظه بلند مدت. بنابراین، داشتن ابزاری در دست که بتواند به هر یک از این سیستم های حافظه رسیدگی کند، ارزش زیادی دارد.

 در ادامه چه؟

 تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این اثرات می‌توانند بیش از یک ماه ادامه داشته باشند و اینکه آیا این روش‌های خاص می‌توانند عملکرد حافظه را در افراد مبتلا به اختلالات شناختی ناشی از اختلالات مغزی و در افرادی که در معرض خطر زوال عقل هستند نیز تقویت کند، مورد نیاز است.

 برای مشاهده منبع کلیک کنید.