از مدت ها پیش پژوهش ها نشان داده بودند که کم خوابی و خواب نامنظم از علل ایجاد بیماری هایی از جمله اختلالات قلبی می باشد اما مطالعه های جدید بیانگر این موضوع هستند که کم‌خوابی بخصوص در کشورهای توسعه یافته ممکن است باعث شود افراد کمتر به یکدیگر کمک کنند. کمبود خواب همچنین می تواند روی خلق و خو و تنهایی افراد تاثیر گذار باشد؛ به صورتی که خسته بودن می تواند بخشندگی و سخاوت ما را پایین بیاورد.
طبق سه آزمایش انجام شده در این مطالعه که ارتباط بین سخاوت و بخشندگی با میزان خواب را بررسی می کنند، هنگام تغییر ساعت به وقت تابستانی در فصل بهار به دلیل کاهش ساعات خواب تمایل افراد به کمک به دیگران کاهش می یابد؛ که این کاهش را به وسیله میانگین کمک های مالی به یک موسسه ی خیره در ایالات متحده سنجیدند.
در اولین آزمایش پژوهشگران 23 جوان را به مدت 2 شب به آزمایشگاه آوردند. شرکت کنندگان یک شب خوابیدند و شب بعدی بیدار ماندند. صبح ها این افراد پرسشنامه هایی استاندارد را در مورد نوع دوستی تکمیل می کردند که احتمال کمک به افراد غریبه یا آشنا را می سنجیدند. حدود 80 درصد از شرکت کنندگان در زمان کم خوابی کمتر تمایل به کمک به دیگران نشان می دادند. بعد از این مرحله با استفاده از دستگاه MRI فعالیت مغزی افراد شرکت کننده را مورد بررسی قرار دادند. تصاویر نشان دادند که محرومیت از خواب باعث کاهش فعالیت در مناطقی از مغز می شود که این نواحی با توانایی همدلی با دیگران مرتبط است.
در آزمایش بعدی 136 نفر را به صورت آنلاین وارد آزمایش کردند. از آنها خواسته شد که تا چهار شب از یک الگوی خواب پیروی کنند. سپس هر یک از افراد پرسشنامه نوع دوستی را تا قبل از ساعت 13 تکمیل می کردند. مشخص شد که هر چه فرد زمان بیشتری را در رختخواب بیدار سپری کند که از معیار های اختلال در خواب است، نمرات نوع دوستی اش کمتر می شود.
در آخرین آزمایش که روی ساعت تابستانی متمرکز بود، پژوهشگران به بررسی کمک های خیریه از سال 2001 تا 2016 به یک سازمان غیر انتفاعی، پرداختند. با تغییر ساعت و کمتر شدن میزان خواب، مقدار کمک به خیریه هم کاهش یافته بود.
بدیهی است که علاوه بر خواب عوامل دیگری نیز در بخشندگی افراد تاثیر می گذارد اما این مطالعه به تاثیر خواب ناکافی روی عملکردهای اجتماعی افراد پرداخته بود.
برای مشاهده منبع کلیلک نمایید.
نوشته های مرتبط