حساسیت نوزادان برای تبدیل شدن به انسان نوع دوست
یک مطالعه جدید گزارش می دهد که توجه نوزاد به چهره های ترسناک ممکن است سطح نوع دوستی او را در دوران نوپا پیش بینی کند.
مطالعه ای که توسط توبیاس گروسمن و تیمش از موسسه ماکس پلانک برای علوم شناختی و مغز انسان و دانشگاه ویرجینیا انجام شده است که در مجله PLOS Biology منتشر شده است، ارتباط بین پاسخگویی ما به دیدن دیگران در پریشانی و رفتار نوع دوستانه را به ویژه در مراحل اولیه رشد انسان بررسی می کند.
رفتار نوع دوستانه مانند کمک به فرد ناآشنا و نیازمند یکی از ویژگی های اصلی همکاری در جوامع بشری است. با این حال، تمایل ما به انجام اعمال نوع دوستانه در بین افراد به طور قابل توجهی متفاوت است، از اهداکنندگان فوق العاده نوع دوستانه کلیه گرفته تا روان پریشان بسیار ضد اجتماعی. تحقیقات گذشته به ارتباط بین حساسیت به چهره های ترسناک و سطوح بالاتر رفتار اجتماعی، حتی در کودکان پیش دبستانی اشاره کرده است. هدف این مطالعه درک رابطه بین پاسخگویی به چهره های ترسناک و تغییرپذیری در رفتار نوع دوستانه در مراحل اولیه رشد است.
محققان حرکات چشم را دنبال کردند تا مشخص کنند که آیا واکنش های توجهی به ترس در دیگران در هفت ماهگی می تواند رفتار نوع دوستانه را در 14 ماهگی پیش بینی کند یا خیر. تجزیه و تحلیل نشان داد که رفتار نوع دوستانه کودکان نوپا را میتوان با توجه نوزادان به چهرههای ترسناک پیشبینی کرد، بدون اینکه چنین همبستگی برای چهرههای شاد یا عصبانی یافت شود. علاوه بر این، این مطالعه ارتباط بین سوگیری توجه نوزادان به چهرههای ترسناک و رفتار نوع دوستانه را شناسایی کرد و آن را با پاسخهای مغز در قشر جلوی پیشانی پشتی جانبی، که از طریق طیفسنجی عملکردی مادون قرمز اندازهگیری شد، مرتبط کرد.
توبیاس گروسمن، رهبر مطالعه و نویسنده اول، اهمیت یافتهها را برجسته کرد و اظهار داشت: «از همان اوایل رشد، تغییرپذیری در رفتار نوعدوستانه با پاسخدهی ما به دیدن دیگران در پریشانی و فرآیندهای مغزی مرتبط با کنترل توجه مرتبط است. این یافتهها درک ما از پیدایش نوعدوستی در انسانها را با شناسایی پاسخدهی به ترس در دیگران بهعنوان پیشآزمون اولیهای که به تغییر در رفتار اجتماعی کمک میکند، ارتقا میدهد.
نوشته های مرتبط