پاسخ مغز نوزادان به لمس شدن صورتشان، برای اولین بار اندازه گیری شد.
نوزادان از حس لامسهی صورت خود برای پیدا کردن و مکیدن سینهی مادر خود استفاده میکنند، و باید این توانایی را از ابتدای تولد داشته باشند.
نوزادان از حس لامسهی صورت خود برای پیدا کردن و مکیدن سینهی مادر خود استفاده میکنند، و باید این توانایی را از ابتدای تولد داشته باشند. نوزادانی که به صورت نارس به دنیا میآیند معمولا با مشکلاتی در غذا خوردن مواجه هستند، و توسعهی ناکامل لامسهی صورت ممکن است یکی از دلایل این موضوع باشد.
محققان دانشگاه UCL، ایمپریال کالج لندن، UCLH و دانشکده زیست پزشکی دانشگاه رم یک روش جدید بر مبنای EEG برای مطالعهی این نوع حس لامسه در نوزادان و چگونگی واکنش مغز آنها پیدا کرده اند.
روشهای موجود برای فراخوان فعالیت مغزی در پاسخ به لمس، مناسب صورت نوزادان تازه به دنیا آمده نیست، بنابراین دانشمندان یک وسیله طراحی کرده اند که بر نوک انگشت قرار میگیرد و سپس روی آن توسط دستکش پزشکی پوشیده میشود.
ضربههای بسیار آرامی به صورت نوزاد نواخته میشود و فعالیت مغزی به همراه نیروی ضربه اندازه گیری میشوند.
این گزارش در ژورنال PLOS ONE منتشر شده است.
دکتر لورنزو فابریزی میگوید: این پژوهش برای ما راهی را فراهم میکند که به درک بهتری از چگونگی پردازش اطلاعات مربوط به لامسه در نوزادان بپردازیم. ما ثابت کردیم که میتوانیم حس لامسه روی صورت را ثبت و ضبط کنیم. این یعنی برای نوزادان نارس، امکان مطالعهی نحوهی پردازش اطلاعات لامسهی دریافت شده از صورت فراهم است، این که چگونه با بالغ شدن نوزادان، این فرآیند تغییر میکند و این که آیا تخریب این فرآیند به مشکلات طولانی مدت در تغذیه کودکان میانجامد یا خیر.
مغز در نوزادی سریعتر از هر دورهی دیگری در زندگی، رشد میکند. حس لامسهی صورت برای تغذیه از شیر مادر ضروری است، برای مثال اگر گونهی راست نوزاد بر سینهی مادر قرار گرفته باشد، نوزاد از این اطلاعات برای چرخاندن سر خود به راست برای تغذیه استفاده میکند. در نتیجه یافتن راهی برای اندازه گیری پاسخ مغز نوزادان به لمس در صورت، برای درک نحوهی توسعهی مغز نوزادان ضروری است.
پروفسون اتین بوردت میگوید: ما باید یک سیستم تحریک کننده طراحی میکردیم که برای استفاده بر صورت ظریف و حساس نوزادان مناسب و برای والدینشان قابل قبول باشد. ما از یک رویکرد طراحی تکرارشونده (iterative) برای توسعهی یک دستگاه پوشیدنی یکسره استفاده کردیم که میتواند نیروی یک ضربهی بسیار آرام به پوست را اندازه بگیرد.
پس از این که متوجه شدیم حسگرهای موجود در این مورد کارایی ندارند، با استفاده از فرایند پرینت 3 بعدی، یک حسگر مخصوص نوزادان طراحی کردیم.
این مطالعه در بخش مراقبت از نوزادان بیمارستان UCL، روی هفت نوزاد انجام شده که به طور میانگین 6 روز سن داشتند، و همگی آنها به صورت نارس ( قبل از 37 هفته) به دنیا آمده بودند.
منبع: ساینس دیلی
نوشته های مرتبط