ریسک ابتلا‌ به اوتیسم برای کودکانی که والدینشان خواهر یا برادر اوتیسمی دارند 3 تا 5 درصد تخمین زده می‌شود.

طبق مطالعه‌ای که توسط مؤسسه‌ی ملی بهداشت آمریکا انجام شده است، انتظار می‌رود تقریباً 3 تا 5٪ از کودکان دارای عمه و عمو (و یا خاله و دایی) مبتلا ‌به اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز همین اختلال را داشته باشند. شایان ذکر است این میزان در مقایسه با نرخ حدود 1.5 درصدی عموم کودکان اعلام شده است. محققان همچنین دریافتند که کودکی که مادرش، خواهر و برادری مبتلا‌ به ASD دارد، در مقایسه با همین شرایط برای پدر، به احتمال بیشتری اما نه با تفاوت قابل توجهی، بهASD مبتلا می‌شود.

نتایج حاصل از مدارک پزشکی تقریباً 850000 کودک سوئدی و خانواده‌های آنها در Biological Psychiatry قابل مشاهده است. این تحقیق توسط دکتر جان کنستانتینو، در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، و همکارانش در ایالات متحده و سوئد انجام شده است.

دکتر آلیس کاو، از شاخه‌ی ناتوانی‌های فکری و رشدیِ مؤسسه ملی بهداشت که حامی مالی این مطالعه است، گفت: "این نتایج اطلاعات جدید و مهمی را برای مشاوره در مورد افرادی که خواهر و برادری با ASD دارند، ارائه می‌نماید. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که شیوع بیشتر ASD در مردان احتمالاً به دلیل خاصیت محافظتی زنان نیست."

ASD نوعی بیماری عصبی و رشدی پیچیده است که از اوایل زندگی شروع می‌شود و بر نحوه‌ی تعامل فرد با دیگران، برقراری ارتباط و یادگیری تأثیر می‌گذارد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که میزان ابتلا در مردان تقریبا 3 برابر زنان است. دلایل این اختلاف ناشناخته است.

یک توجیه محتمل این است که زنان در برابر عوامل ژنتیکی منجر به اوتیسم مقاومت داخلی دارند. با تکیه بر چنین اثر محافظتی زنانه‌ای، این تئوری معتقد است كه بسیاری از خانم‌ها می‌توانند عوامل خطر را از سر‌گذرانده و تحت تأثیر آن قرار نگیرند، اما علاوه بر این می‌توانند این مقاومت داخلی را به پسران خود منتقل كنند كه فاقد اثر محافظتی هستند و ممكن است به ASD مبتلا شوند.

در جامعه‌ی آماری کودکان متولد‌شده تحت مطالعه از سال 2003 تا 2012، تقریباً 13000 کودک- حدود 1.5٪ کل- مبتلا به ASD تشخیص داده شدند. فرزندانِ مادرانی با یک یا چند خواهر و برادر مبتلا‌به ASD حدود سه برابر بیشتر از کودکان معمول مبتلا بودند، و این برای فرزندانِ پدرانی با همین شرایط، نسبت دو برابر را داشت. دکتر کنستانتینو توضیح داد: این یافته وجود یک اثر محافظتی زنانه را به چالش می‌کشد، زیرا اگر چنین اثری وجود داشته باشد، انتظار می‌رود فرزندانِ مادرانی با خواهر و برادر مبتلا به ASD تا 30 درصد خطر ابتلای بیشتری داشته باشند. به طور مشابه، محققان برای کودکانی که دایی یا عمویی مبتلا‌به ASD دارند، در مقایسه با کودکانی که عمه یا خاله‌ی آنها دارای این بیماری هستند، افزایش قابل توجهی از نظر آماری در میزان ریسک ابتلا، پیدا نکردند.

منبع: نوروساینس نیوز