کاهش اختلال حافظه در موشها با مشتقات سویا، که میتوانند بدون آسیب وارد مغز شوند
محققان دانشگاه کیوشو در ژاپن گزارش دادهاند که یک ذرهی پروتئینی که پس از مصرف و هضم، به مغز راه پیدا میکند، میتواند باعث کاهش تخریب حافظه در موشهایی شود که برای شبیهسازی بیماری آلزایمر مورد معاینه قرار گرفتهاند.
محققان دانشگاه کیوشو در ژاپن گزارش دادهاند که یک ذرهی پروتئینی که پس از مصرف و هضم، به مغز راه پیدا میکند، میتواند باعث کاهش تخریب حافظه در موشهایی شود که برای شبیهسازی بیماری آلزایمر مورد معاینه قرار گرفتهاند.
مولکولهای تأثیرگذار بر حافظه، که از تجریهي پروتئینها در سویا به دست میآیند، به عنوان دیپِپتید طبقهبندی میشوند، زیرا فقط دو بلوک پروتئین، معروف به اسیدهای آمینه دارند. مورد منحصربهفرد در مورد دیپپتیدِ مورد استفاده در این مطالعه این است که درحالحاضر تنها موردی است که با وجود موانعی در برابر آن، این مسیر را از معدهی موش به مغزش بدون آسیب طی کرده است.
توشیرو ماتسویی، استاد دانشگاه کیوشو گفت: "با بالاترین احتمال تجزیهشدن در هنگام هضم، پِپتیدها اما در گام بعدی با چالش عبور از سدی کاملاً انتخابی برای عبور از خون به مغز روبرو هستند."
"مطالعات قبلی ما اولین پژوهشهایی بود که یک دیپپتید را با توانایی عبور از این سد مشخص میکرد، مطالعات جدید ما اکنون نشان میدهد که این امر میتواند در حافظهی موشها تأثیر بگذارد. "
با همکاری دانشگاهFukuoka ، محققان، تأثیرات دیپِپتیدی - با نام Tyr-Pro (متشکل از اسیدهای آمینه tyrosine و proline) را بررسی کردند. این مهم توسط خوراندن آن به موشها، چند روز قبل و بعد از تزریق مادهای شیمیایی که معمولاً برای شبیهسازی بیماری آلزایمر با اختلال در عملکرد حافظه استفاده میشود، صورت گرفت.
در تستهایی برای ارزیابی حافظهی کوتاهمدت با مقایسهی تمایل موش به جستوجوی راههای مختلف یک هزارتوی ساده، موشهای با اختلالی که در دو هفتهی گذشته دیپِپتید به آنها خورانده شده بود، عملکرد بهتری از آنهایی که مصرف نکرده بودند، داشتند؛ هرچند که هر دو گروه فراتر از حالتی بدون اختلال حافظهی القاشده، عملکرد از خود نشان دادند. همین روند در تستهای حافظهی بلندمدت نیز وجود داشت. تستهایی که پس از یک روز آموزش، مدت زمان ماندن یک موش در منطقهای روشن در یک محفظه، برای جلوگیری از شوک الکتریکی خفیفی که در منطقهی تاریک با آن مواجه میشوند را اندازه میگیرد. اگرچه گزارشهای دیگری وجود دارد مبنی بر اینکه برخی از پِپتیدها میتوانند مانع از کاهش عملکرد مغز شوند، این اولین مورد است که شواهدی مبنی بر اینکه پِپتید میتواند بدون آسیب وارد مغز شود، در مورد آن نیز وجود دارد.
ماتسویی اظهار داشت: هنوز مطالعات بیشتر نیازی است تا ببینیم این نتایج قابل تعمیم به انسان نیز میباشد یا خیر، اما امیدواریم که این گامی به سوی تعیین مواد غذایی باشد که میتواند برای جلوگیری از تخریب حافظه سودمند باشد یا حتی به بهبود حافظهی ما کمک کند.
منبع: ساینس دیلی
نوشته های مرتبط