فعالیت آینه ای چگونه کار می کند؟
گروهی از محققان آلمانی و روسیه که شامل وادیم نیکولین از مدرسه عالی اقتصاد، نشان داده اند که انقباض طولانی مدت عضلات یک دست، واکنش غیرارادی دست دیگر را افزایش می دهد. به طور همزمان، فاصله زمانی بین انقباضات عضلانی در هر دو دست کاهش می یابد. نتایج این مطالعه در مجله Neuroscience منتشر شده است.
فعالیت غیرارادی عضلانی یک اندام در طول انقباض ارادی همتای خود به عنوان فعالیت آینه ای نامیده می شود. به عبارت دیگر، زمانی که فرد دست راست خود را در مشت محکمی می فشرد، عضلات دست چپ با یک فعال سازی جزئی و ناخواسته به این عمل واکنش نشان می دهند.
فرض بر این است که در حین حرکات معمولی که نیاز به تلاش قابل توجهی ندارند، قشر حرکتی طرف مقابل فعال می شود، در حالی که سایر مناطق مربوط به حرکت نیمکره مقابل در وضعیت نسبتاً سرکوب شده قرار دارند. با این حال، هنگامی که نیروی بیشتری اعمال می شود، نواحی حرکتی نیمکره طرف مقابل ممکن است نیمکره دیگر را از طریق جسم پینه ای تحریک کرده و باعث ایجاد فعالیت آینه ای در دست طرف مقابل شود.
در افراد سالم ، فعالیت آینه ای ممکن است نامحسوس باشد اما از طریق الکترومیوگرافی سطحی، که روشی برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات به کار می رود، قابل تشخیص است. در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، این بیماری پاتولوژیک می شود و به آن "حرکت آینه ای" می گویند که با انقباضات غیرارادی عضلانی به وضوح مشخص می شود.
مطالعات قبلی فعالیت آینه ای در افراد سالم نشان داده است که با افزایش نیروی اعمال شده توسط یک دست، دامنه انقباض غیرارادی در دست دیگر افزایش می یابد. اما مشخص نیست که چگونه فعالیت آینه ای به دنبال انقباضات مکرر با نیروی ثابت تغییر می کند. علاوه بر این، یکی دیگر از پارامترهای این پدیده که به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است، تأخیر است که به معنای تأخیر زمانی بین فعالیت ارادی عضلانی یک طرفه و فعالیت غیر ارادی عضلانی مقابل است.
برای تجزیه و تحلیل این شاخص ها، یک تیم تحقیقاتی از آلمان و روسیه، از جمله وادیم نیکولین، محقق برجسته در مرکز HSE ، آزمایشی را انجام دادند. از شرکت کنندگان خواسته شد که حسگر را بین انگشت شست و اشاره دست راست خود بگیرند و حرکت را با نیروی ثابت (80 درصد حداکثر انقباض ارادی) در فواصل زمانی مشخص اجرا کنند. داده‌های مربوط به فعالیت الکتریکی عضلات دست راست و چپ با الکترومیوگرافی بررسی شد.
تجزیه و تحلیل داده های ازمایش نشان داد که با افزایش تعداد انقباضات تکراری ارادی دست راست، دامنه انقباضات غیرارادی دست چپ افزایش می یابد و تأخیر بین انقباضات دست راست و چپ کاهش می یابد. این یک رابطه معکوس بین زمان و دامنه را نشان می دهد.
محققان خاطر نشان می کنند که افزایش فعالیت حرکتی کنترل نشده ممکن است با خستگی تجربه شده توسط شرکت کنندگان به دلیل حرکت و تلاش قابل توجهی که در طول آزمایش مورد نیاز است، مرتبط باشد. این ممکن است منجر به کاهش کارایی مکانیسم‌های مهاری درگیر در سرکوب فعالیت‌های عضلانی غیرارادی شود.
درک مکانیسم‌های فعالیت فیزیولوژیکی آینه پتانسیل پیشرفت درک ما از آسیب‌شناسی بالینی حرکات آینه‌ای را دارد، به‌ویژه در شرایطی مانند بیماری پارکینسون.
برای مشاهده منبع کلیک کنید.
نوشته های مرتبط