آسیب های سر در کودکان با کاهش اندازه مغز و مشکلات یادگیری مرتبط است.

 محققان با استفاده از اسکن مغزی برای اندازه گیری دقیق تاثیر هر گونه آسیب، توانسته اند این مشکل را در بزرگسالان مطالعه کنند. با این حال، انجام این کار در کودکان و نوجوانان سخت تر است، زیرا مغز آنها به سرعت در حال رشد و تغییر است.

در یک مطالعه جدید که در مجله Brain منتشر شده است، محققان کالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت اندازه‌گیری‌های دقیقی از مغز کودکانی که به طور طبیعی در حال رشد هستند جمع‌آوری کرده‌اند و از آنها به‌عنوان راهنمایی برای کمک به تشخیص هر گونه تفاوت با کودکانی که از آسیب متوسط یا آسیب مغزی شدید ​​رنج می‌برند استفاده کرده‌اند.

 آنها کشف کرده اند که آسیب می تواند منجر به کوچکتر شدن حجم مغز برخی از کودکان از حد انتظار شود و دریافتند که این می تواند با مشکلات یادگیری و رفتاری مرتبط باشد.

دکتر سلیا دیمارچی، نویسنده این مطالعه، از دپارتمان علوم مغز کالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت، گفت: «وقتی کودکان یا جوانان ضربه‌ای جدی به سرشان وارد می‌شود، معمولاً برای بررسی هر گونه آسیب مغزی، اسکن می‌شوند. استفاده از نتایج این تحقیق می تواند به ما این امکان را بدهد که شروع به بررسی آن اسکن ها برای ناهنجاری ها در زمینه رشد نواحی مختلف مغز کنیم.

نویسنده اول، دکتر نایل بورک، که قبلاً از بخش علوم مغز امپریال کالج لندن و اکنون در کینگز کالج لندن مستقر است، گفت: «ما می دانیم که برخی از کودکان و نوجوانانی که دچار آسیب مغزی تروماتیک می شوند، ممکن است مشکلات یادگیری یا عاطفی را تجربه کنند. اما در حال حاضر نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که چه کسی مشکل خواهد داشت و چه کسی مشکلی نخواهد داشت. این اغلب به این معنی است که آن دسته از کودکان و نوجوانانی که دچار مشکلات می شوند، در دریافت حمایت اولیه که نیاز دارند به تأخیر می افتند.

برای کمک به درک بیشتر در مورد این موضوع، ما گروه بزرگی از کودکان و جوانان را مورد مطالعه قرار دادیم تا ببینیم که معمولاً با رشد مغزشان چه اتفاقی می‌افتد. این به ما امکان داد تا تفاوت‌هایی را در کودکانی که دچار آسیب مغزی شده‌اند، تشخیص دهیم.»

 کاهش حجم مغز پس از آسیب

محققان از اسکن MRI برای اندازه گیری دقیق مغز بیش از 1200 کودک سالم و جوان بین 8 تا 22 سال استفاده کردند و آنها را قادر به درک رشد و تکامل طبیعی نواحی مختلف مغز کردند.

آنها این اسکن‌ها را با اسکن‌های مغزی گروهی متشکل از 39 نوجوان 12 تا 16 ساله که در ماه‌ها یا سال‌های گذشته دچار آسیب مغزی متوسط ​​یا شدید شده بودند، مقایسه کردند. جراحات معمولاً در اثر تصادفات جاده ای، سقوط یا آسیب های ورزشی ایجاد می شوند. محققان همچنین مجموعه ای از ارزیابی ها را برای آزمایش هرگونه مشکل شناختی انجام دادند.

محققان دریافتند که از بین 39 نوجوان مبتلا به آسیب مغزی، 11 نفر حداقل در یک ناحیه از ماده سفید مغزشان حجم کمتری داشتند و هفت نفر در حداقل یک ناحیه از ماده خاکستری مغزشان حجم کمتری داشتند. ماده سفید بخش های مختلف مغز را به هم متصل می کند. ماده خاکستری از اجسام سلولی تشکیل شده است که در آن اطلاعات پردازش می شود و تفکر صورت می گیرد.

آنها همچنین دریافتند آن دسته از نوجوانانی که حجم مغز نسبتاً کمتری داشتند، در مقایسه با گروه کودکان سالم، مشکلاتی مانند سرعت پردازش ذهنی کندتر، مشکلات یادگیری، سطوح بالاتر افسردگی، بی تفاوتی و عصبانیت را نیز داشتند. در میان برخی از کودکان بدون حجم مغز کم، آنها یا والدینشان مشکلاتی را در عملکرد روزمره گزارش کردند که چالش های مربوط به رسیدگی به نیازهای کودکان پس از آسیب را برجسته می کند.

پروفسور دیوید شارپ، نویسنده این مطالعه از دپارتمان علوم مغز امپریال، افزود: «اثرات آسیب‌های سر پیچیده است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر بتوانیم به نقطه‌ای برسیم که تجزیه و تحلیل دقیق اسکن‌ها به مدیریت معمول بالینی کمک کند، این می‌تواند به ما کمک کند که چرا برخی از کودکان و جوانان در معرض خطر مشکلات یادگیری یا رفتاری هستند و حمایت یا توانبخشی بیشتری برای آنها فراهم کنیم.

"این واقعاً مهم است زیرا مشکلاتی که جوانان تجربه می کنند می تواند تأثیرات پایداری بر تحصیل آنها و فرصت های بعدی در زندگی بزرگسالان داشته باشد."

برای مشاهده منبع کلیک کنید.