تقویت مهارت های اجتماعی با اسکن مغز

درک پیچیدگی های پویایی اجتماعی، به ویژه برای افراد در طیف اوتیسم، چالشی است که ریشه در زیست شناسی عصبی دارد.
اکثر مردم حتی از راه دور می‌دانند که یک زوج در حال معاشقه یا دعوا هستند، اما محققان مغز در حال بررسی این موضوع هستند که چرا برخی، از جمله مبتلایان به اوتیسم، برای درک این نشانه‌های اجتماعی تلاش می‌کنند. همه ما با دیدن ترکیبی از سیگنال‌های ظریف، مانند زبان بدن، لحن صدا و حالت چهره، در مورد سطح صمیمیت و تعادل قدرت بین افراد دیگر قضاوت می‌کنیم.
دکتر کامی کولدوین در دانشگاه بنگور پروژه «اجتماعی شدن» را رهبری می‌کند و با استفاده از اسکن‌های MRI کاربردی، شبکه‌های عصبی را که هنگام مشاهده تعاملات اجتماعی فعال می‌شوند، کشف می‌کند. این پروژه شامل 100 کودک 9 تا 14 ساله است که تصاویر ویدئویی را رمزگشایی می کنند تا درک خود را از روابط و پویایی آشکار کنند. هدف دکتر کولدوین شناسایی نواحی مغز حساس به تعاملات اجتماعی مشترک و ردیابی بلوغ آنها در طی دو سال است و تغییرات قابل توجهی را در دوران نوجوانی پیش بینی می کند.

به طور همزمان، دکتر آنتونیا همیلتون در دانشگاه کالج لندن در استفاده از واقعیت مجازی (VR در پروژه هایی مانند INTERACT و INTERHYTHM) که توسط شورای تحقیقات اروپایی اتحادیه اروپا تامین می شود، پیشگام است. VR تعاملات اجتماعی معتبر را شبیه‌سازی می‌کند و امکان مطالعه دقیق نشانه‌های غیرکلامی را فراهم می‌کند. دکتر همیلتون طیف‌سنجی عملکردی مادون قرمز  (fNIRS)را با واقعیت مجازی ترکیب می‌کند تا در بسترهای عصبی ایجاد اعتماد در طول تبادلات اجتماعی به واکاوی عمق بپردازد. بر خلاف عقاید مرسوم، تحقیقات او این باور را به چالش می‌کشد که انعکاس به تنهایی اعتماد را افزایش می‌دهد و بینش‌هایی را درباره ارتباطات غیرکلامی ارائه می‌کند.

ادغام علوم اعصاب، VR و هوش مصنوعی (AI) فرصت های جدیدی را می گشاید. دکتر همیلتون در نظر دارد از VR و AI برای ایجاد عوامل مصنوعی با قابلیت‌های تعامل اجتماعی پیشرفته استفاده کند و از محدودیت‌های فعلی در فضای مجازی فراتر رود. این همگرایی نوید دهنده عصر جدیدی است که پیچیدگی های عمیق پویایی اجتماعی انسانی را با کاربردهای بالقوه در مداخلات و نوآوری هایی که فراتر از درک فعلی است، آشکار می کند.

 برای مشاهده منبع کلیک کنید.