نقش زمان در به یادسپاری تصاویر در کورتکس فوزیفورم در بزرگسالان طیف اتیسم
در این پژوهش سرکوب ناشی از تکرار یک محرک حسی همچون تصاویر چهره با نقش میانجی گری زمان در بزرگسالان دارای صفات کم و زیاد شبه اتیسم با استفاده از پتانسیلهای وابسته به رویداد بررسی شده است.
هنگامی که یک محرک حسی تکرار میشود، سیگنال عصبی برانگیخته همواره کوچکتر از اولین مشاهده ارائه آن است. این پدیده تحت عنوان سرکوب تکرار شناخته میشود که برای بسیاری از حالات حسی و محرکهای مختلف با استفاده از روشهای مختلف مشاهده شده است. هدف این پژوهش بررسی سرکوب ناشی از تکرار تصاویر چهره با نقش میانجیگری زمان در بزرگسالان دارای صفات کم و زیاد شبه اتیسم با استفاده از پتانسیلهای وابسته به رویداد است.
در این پژوهش تکلیف شناختی سرکوب تکرار ، پرسشنامه ضریب طیف اتیسم و ثبت الکتروانسفالوگرافی "EEG" برای 30 دانشجوی پسر اجرا شد .
نتایج پتانسیل وابسته به رویداد نشان داد سرکوب ناشی از تکرار تصاویر در افراد دارای صفات بالای اتیسم با کاهش موج N200 و p300 همراه است.
نتایج پژوهش بیانگر این است که بین دو گروه با صفات کم و زیاد شبه اتیسم از نظر کارکردهای شناختی و فیزیولوژیکی در سرکوب تکرار تصاویر چهره و امواج مغزی تفاوت وجود دارد.
این پژوهش با استفاده از خدمات آزمایشگاه ملی نقشه برداری مغز انجام شده است و در سال 1397 در دهمین همایش ملی آموزش منتشر شده است.
اسامی پژوهشگران:
سمیه ملکی کرم اله
احمد سهرابی
پرستو کردستانی مقدم
نوشته های مرتبط