مطالعه روی موش‌ها نشان می دهد که ترمیم فرآیند تولید پروتئین مغز می‌تواند در مقابله با بیماری آلزایمر سودمند باشد
بر اساس مطالعه‌ای جدید با استفاده از مدلی روی موش‌ها، بازیابی پروتئین در مغز می‌تواند به درمان بیماری آلزایمر کمک کند.
بر اساس مطالعه‌ای جدید با استفاده از مدلی روی موش‌ها، بازیابی پروتئین در مغز می‌تواند به درمان بیماری آلزایمر کمک کند. در این مطالعه، محققان نشان دادند که ماده‌ای که باعث شروع سریع سنتز پروتئین می‌شود، به موش‌هایی که دارای مشکلات شناختی هستند کمک می‌کند تا در آزمون‌های رفتاری مرتبط با حافظه عملکرد بهتری داشته باشند. این مطالعه توسط محققان دانشگاه فدرال ریودوژانیرو و دانشگاه نیویورک انجام شده است.
مغز از طریق تغییرات مولکولی در سیستم عصبی، خاطرات کوتاه‌مدت را به خاطرات بلند‌مدت تبدیل می‌کند. تولید پروتئین در ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوکامپ قسمت مهمی از این فرآیند است. گروهی از پروتئین‌ها به نام مجموعه‌ی عاملِ شروعِ یوکاریوتی 2 (eIF2) به هدایت فرآیند تولید پروتئین در سلول کمک می‌کند. با این حال، وقتی سلول با استرس روبرو می شود، با افزودن یک گروه شیمیایی کوچک به نام فسفات به eIF2 ، تولید پروتئین را کاهش می‌دهد.
مطالعات انجام شده از گروه‌های تحقیقاتی متعدد نشان می‌دهد مکانیسم کنترلی مذکور که با افزودن یک فسفات به eIF2 صورت می‌گیرد، در آلزایمر و سایر بیماری‌ها بهم ریخته است. در این مطالعه محققان دریافتند كه در مقایسه با گروه كنترل، بافت مغز افراد متوفی كه مبتلا به بیماری آلزایمر بوده‌اند، دارای سطوح بالاتری از eIF2اصلاح شده با فسفات بوده است كه نتیجتاً تولید پروتئین را كاهش می‌داده است. محققان بررسی کردند که آیا ماده‌ای به نام ISRIB (مهارکننده‌ی پاسخ استرس یکپارچه)، که به عنوان ماده‌ای برای بازیابی تولید پروتئین پس از استرس سلولی شناخته شده است، باعث افزایش تولید پروتئین و کمک به بهبود حافظه در موش‌هایی می‌شود که علائمی مشابه بیماری آلزایمر دارند.
محققان اثربخشی ISRIB را در سه مدل موش آزمایش کردند: موش‌هایی که به آنها مولکول‌هایی تزریق شد که حافظه طولانی مدت را مختل می‌کرد: موش‌هایی که به آنها الیگومرهای بتا آمیلوئید (سموم پروتئینی مختل‌کننده‌ی حافظه که در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر تجمع می یابد)، و موش‌هایی که از نظر ژنتیکی مهندسی شده بودند تا دارای علائم مشخصه‌ی بیماری آلزایمر باشند. محققان با استفاده از آزمون‌های رفتاری حافظه این موش‌ها را مورد ارزیابی قراردادند. در هر سه مدل، موش‌هایی که طی چندین روز تزریق ISRIB انجام دادند، در آزمون‌های حافظه عملکرد بهتری داشتند و میزان تولید پروتئین بیشتری در مغز نسبت به قبل از تزریق داشتند. یک گروه کنترل از موش‌ها هیچ تأثیر قابل‌توجهی از درمان نپذیرفتند، و این نشان می‌دهد که ISRIB با اینکه می‌تواند در صورت لزوم تولید پروتئین را ترمیم کند، اما در شرایط عادیِ مغز تاثیری اعمال نمی‌کند.
محققان متذکر می شوند که دو مطالعه‌ی قبلی حاکی از آن بود که ISRIB هیچ فایده‌ای در مقابله با علائم آلزایمر در مدل‌های موش ندارد. درحالی که در مطالعات قبلی از یک دارو با دوز بالا استفاده شده است، مطالعه‌ی اخیر به مدت چند روز از دوزهای پایین ISRIB در خلال روز استفاده کرده است که ممکن است به بهبود اثربخشی آن کمک کرده باشد. مطالعات آینده برای کشف جزئیات چگونگی عملکرد ISRIB برای بهبود حافظه می‌تواند به محققان کمک کند داروهایی را طراحی و تولید کنند که سنتز پروتئین را در مغز به عنوان گزینه‌های درمانی موثر برای بیماری آلزایمر بازیابی نمایند.
منبع: پایگاه خبری NIA.NIH
نوشته های مرتبط