طیف نگاری کارکردی مادون قرمز نزدیک (11)
دستگاه های fNIRS موج پیوسته (CW) اغلب نیازمند افزایش فاصله بین منبع و آشکارساز می باشند، زیرا افزایش این فاصله اجازه ی مطالعه در عمق های بیشتر از مغز را می دهد. عبور فوتون نوری از بافت های با عمق بیشتر باعث می شود که اطلاعات بیشتری از فعالیت مغزی را در اختیار ما قرار دهد.
آشکارسازهای نوری در fNIRS
دستگاه های fNIRS موج پیوسته (CW) اغلب نیازمند افزایش فاصله بین منبع و آشکارساز می باشند، زیرا افزایش این فاصله اجازه ی مطالعه در عمق های بیشتر از مغز را می دهد. عبور فوتون نوری از بافت های با عمق بیشتر باعث می شود که اطلاعات بیشتری از فعالیت مغزی را در اختیار ما قرار دهد.
به طور معمول سر انسان از لایه های مختلفی ساخته شده است مانند پوست، مو، جمجمه، سطح کورتکس، ماده خاکستری و ....
هر لایه دارای ویژگی های نوری خاصی می باشد که در انسان ضخامت کورتکس در حدود 4-2 میلیمتر می باشد و با توجه به سطح چین خورده آن عمقش نسبت به سطح سر بین cm 1-7متفاوت می باشد.
همچنین افزایش فاصله بین منبع نوری و آشکارساز نیازمند آشکارساز نوری قوی می باشد تا بتوان نسبت سیگنال به نویز (SNR) مطلوبی داشت. در دستگاه های تجاری fNIRS این فاصله تا حدود 4 سانتیمتر می باشد و آشکارسازهای مرسوم مورد استفاده در دستگاه های fNIRS عبارتند از:
- - photomultiplier tubes (PMTs) ( ضرب کننده نوری)
- - photodiodes (PDs) (دایود نوری)
- - avalanche photodiode (APDs) (دایود نوری بهمنی)
نوشته های مرتبط