استفاده از تصویربرداریِ مغز برای نشان دادن سرکوب عصبی ضعیف‌ترِ مبتلایان به اوتیسم

طبق اعلام انجمن ملی اوتیسم آمریکا، افراد مبتلا ‌به اختلال طیف اوتیسم (ASD) ممکن است حساسیت حسی بیش ‌از ‌اندازه‌ای را تجربه کنند. محققان دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا اخیراً مقاله‌ای را در Nature Communications منتشر کرده‌اند که با نشان ‌دادن ارتباط تفاوت‌هایی در درکِ حرکت، توسطِ بینایی درASD ، با سرکوبِ عصبیِ ضعیف‌تر در قشرِ بیناییِ مغز، بیان می‌دارد چرا ممکن است این مقوله درست باشد.

در حالی که متخصصان علوم اعصاب و روان می‌دانند که تفاوت در عملکرد حسی در بین مبتلایان به ASD بسیار رایج است، هنوز درک نشده است که در مغز چه اتفاقی دقیقا در سطح عصبی رخ می‌دهد که باعث ایجاد تغییرات در ادراک حسی می‌شود.

محققین دانشگاه مینه‌سوتا و تیمی از محققان در دانشگاه واشنگتن در این مطالعه‌ که توسط NIH حمایت شده، با استفاده از MRI عملکردی و تست‌های بصری، دریافتند:

افراد مبتلا ‌به ASD از لحاظ سیستمِ عصبی، درک بیشتری از محرک‌هایِ متحرکِ بزرگ نسبت به افرادِ معمول نشان می‌دهند.

پاسخ مغزی به این محرک‌های بصری در بین افراد جوان مبتلا ‌به ASD در مقایسه با افرادِ معمول از لحاظ سیستمِ عصبی متفاوت است. به ویژه، پاسخ‌های مغزی در قشر بینایی، سرکوب عصبی کمتری را در ASD نشان می‌دهد.

یک مدل محاسباتی می‌تواند تفاوت در پاسخ‌های مغز را توصیف کند.

شالمو گفت: "مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که ممکن است اختلافاتی در نحوه‌ی تمرکز افراد مبتلا ‌به ASD روی اشیاء موجود در دنیای بصری وجود داشته باشد که می‌تواند تفاوت پاسخ‌های عصبی را که می‌بینیم توضیح دهد و ممکن است با علائمی مانند حساسیت حسی بیش‌ از ‌اندازه ارتباط داشته باشد."

شالمو در‌ حال‌ حاضر مشغول کار روی مطالعات تکمیلی درباره‌ی عملکرد بینایی و شناختی در جوانان مبتلا‌ بهASD ، سندروم توره (Tourette)، اختلال بیش فعالی-نقص توجه و اختلال وسواس اجباری (وسواس فکری یا عملی) است. درک بهتر چگونگی تأثیر این اختلالات مختلف بر عملکرد مغز می‌تواند به غربالگریِ نوینی منجر شود تا کودکانی که در معرض خطر ابتلا به بیماری ASD و وضعیت‌های مرتبط هستند، بهتر تشخیص داده شوند. همچنین این مهم ممکن است دانشمندان را در نیل به اهداف جدید برای مطالعاتی که به دنبال بهبود علائم حسی در این اختلالات هستند، یاری کند.

منبع: ساینس دیلی