تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای (24)

ناحیه حرکتی

در ادامه بحث نیاز است تا در رابطه با پتانسیل حرکتی واداشته MEP (motor evoked potential) صحبت نماییم. در قسمت های قبلی گفته شد که برای به دست آوردن آستانه حرکتی فرد که اولین قدم در انجام TMS می‌باشد، می‌توان به دو روش چشمی یا استفاده از ثبت پتانسیل ماهیچه‌ای استفاده نمود.

در روش ثبت MEP می‌توان از الکترودهای سطحی استفاده نمود، که شامل سه الکترود فعال(active)، مرجع (reference)، زمین (ground) می‌باشد. الکترود فعال روی ماهیچه مورد نظر، الکترود مرجع روی استخوان در نزدیکی ماهیچه با فاصله حدود 2 سانتیمتر و الکترود زمین برای کاهش آرتیفکت‌ها و با فاصله حدود 10 سانتی متر و به نزدیک ترین برجستگی استخوانی متصل می شود. جهت قرارگیری الکترودها بر روی بدن با جهت قرارگیری فیبرهای عضلانی همسو می باشد.