نوروفیدبک شما را به حالت تعادل بازمی گرداند
به گزارش مهندسان زیست پزشکی، نوروفیدبک می تواند برای اصلاح حالت برانگیختگی فرد به منظور بهبود عملکرد در وظایف حسی حرکتی مورد استفاده قرار گیرد. حالت برانگیختگی ما ترس، هیجان، یا آرامشمی تواند به طور قابل توجهی بر توانایی ما در تصمیم گیری ها، قضاوت ها و اقدامات بهینه در محیط های پویا در دنیای واقعی تاثیر بگذارد. برای مثال تصور کنید که روی یک تیر تعادل راه می روید عملکرد شماسرعت عبور از تیر و احتمال عبور از آن بدون افتادن - به طرز چشمگیری بهتر است اگر تیر تنها شش اینچ از زمین فاصله داشته باشد و شما به جای اینکه روی تیر ۶۰ فوت بالاتر قرار بگیرید، آرام باشید. برای اینکه شما را در محدوده عملکرد حداکثری نگه دارد، برانگیختگی شما باید در سطح متوسط باشد، نه آنقدر بالا که شما را از لبه به لبه هل دهد.
مهندسان پزشکی در شرکت مهندسی کلمبیا - برای اولین بار - نشان داده اند که می توانند از نوروفیدبک آنلاین برای اصلاح حالت برانگیختگی فرد برای بهبود عملکرد در یک وظیفه حساس حرکتی حسی مانند پرواز هواپیما یا رانندگی در شرایط غیر بهینه استفاده کنند. محققان از یک رابط کامپیوتری مغز (BCI)استفاده کردند تا از طریق الکتروانسفالوگرافی (EEG)در زمان واقعی، حالات برانگیختگی شرکت کنندگان در مطالعه را هنگامی که در یک کار ناوبری هوایی واقعیت مجازی مشغول بودند، تحت نظر بگیرند. این سیستم یک سیگنال نوروفیدبک تولید کرد که به شرکت کنندگان کمک می کرد برانگیختگی خود را در شرایط پرواز بسیار دشوار کاهش دهند که به نوبه خود عملکرد شرکت کنندگان را بهبود می بخشید. این مطالعه امروز توسط انتشارات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
پل ساجدا، استاد مهندسی بیومدیکال (BME)، مهندسی برق و رادیولوژی که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشته است، می گوید: «کل این سوال که چگونه می‌توانید وارد منطقه شوید، همیشه یک سوال جذاب بوده است. چه یک تاجر سهام باشید و چه یک خلبان جنگنده، همیشه یک سوال جذاب بوده است. . کار ما نشان می‌دهد که می‌توانیم از بازخورد حاصل از فعالیت مغز خود برای تغییر حالت برانگیختگی‌مان به روش‌هایی استفاده کنیم که عملکرد ما را در کارهای دشوار به طور قابل‌توجهی بهبود
20 نفر در این مطالعه در یک سناریوی واقعیت مجازی غوطه ور شدند که در آن آنها باید یک هواپیمای شبیه سازی شده را از طریق مرزهای مستطیلی عبور می کردند. این مدل وظیفه حسی-حرکتی که به عنوان یک کار اجتنابی از مرز شناخته می‌شود، استرس‌های شناختی ایجاد می‌کند، مانند باریک‌تر کردن جعبه‌ها در هر 30 ثانیه، که برانگیختگی را تشدید می‌کند و به سرعت منجر به شکست کار از دست دادن یا برخورد به مرز می شود می‌شود. اما زمانی که محققان از نوروفیدبک استفاده کردند، آزمودنی‌ها عملکرد بهتری داشتند و می‌توانستند در حین انجام کارهای دشواری که به سطوح بالایی از هماهنگی بینایی و حرکتی نیاز داشتند، طولانی‌تر پرواز کنند.
سه شرط بازخورد (BCI، ساختگی و سکوت) به طور تصادفی برای هر تلاش پرواز جدید اختصاص داده شد. در شرایط BCI، آزمودنی‌ها صدای ضربان قلب مصنوعی با نرخ پایین را شنیدند که به طور مداوم در بلندی تنظیم می‌شد و به عنوان تابعی از سطح برانگیختگی وابسته به کار استنباط‌شده، همانطور که از EEG رمزگشایی می‌شد، تنظیم می‌شد. هر چه سطح برانگیختگی بالاتر باشد، بازخورد بلندتر است و بالعکس. عملکرد تکلیف شرکت‌کنندگان در شرایط BCI، که به صورت زمان و مسافتی که سوژه می‌تواند قبل از شکست حرکت کند، اندازه‌گیری می‌شود، حدود 20 درصد افزایش یافت.
جوزف فالر، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشمند تحقیقات پسا دکتری، می‌گوید: اندازه‌گیری‌های همزمان گشاد شدن مردمک چشم و تغییرات ضربان قلب نشان داد که نوروفیدبک واقعاً برانگیختگی را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود آزمودنی‌ها آرام بمانند و فراتر از نقطه‌ای که معمولاً شکست می‌خورند پرواز کنند. در BME کار ما اولین نمایش یک سیستم BCI است که از نوروفیدبک آنلاین برای تغییر حالت برانگیختگی و بهبود عملکرد کار مطابق با قانون یرکس-دادسون استفاده می‌کند.
جوزف فالر، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشمند تحقیقات پسا دکتری، می‌گوید: اندازه‌گیری‌های همزمان گشاد شدن مردمک چشم و تغییرات ضربان قلب نشان داد که نوروفیدبک واقعاً برانگیختگی را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود آزمودنی‌ها آرام بمانند و فراتر از نقطه‌ای که معمولاً شکست می‌خورند پرواز کنند. در BME "کار ما اولین نمایش یک سیستم BCI است که از نوروفیدبک آنلاین برای تغییر حالت برانگیختگی و بهبود عملکرد کار مطابق با قانون یرکس-دادسون استفاده می کند."
نوشته های مرتبط