حرکات چشم می تواند حلقه مفقوده در درک ما از حافظه باشد.

اگرچه تنها مقدار محدودی از اطلاعات را می توان در هر نقطه تثبیت پردازش کرد، دنباله ای از حرکات چشم جزئیات بصری (به عنوان مثال، چهره ها و اشیاء) را به هم متصل می کند. این به ما امکان می دهد تا حافظه ای از آنچه را که به عنوان یک کل می توانیم ببینیم رمزگذاری کنیم. نمونه برداری بصری ما از جهان - از طریق حرکات چشم ما - محتوای خاطراتی را که مغز ما ذخیره می کند تعیین می کند.

سفر به مسیر حافظه

 در در این مطالعه ، به 60 شرکت‌کننده تصاویری از صحنه‌ها و اشیا، مانند منظره شهری و سبزیجات روی پیشخوان آشپزخانه نشان داده شد. پس از یک استراحت کوتاه، از آنها خواسته شد تا در حالی که به یک صفحه خالی نگاه می کنند، تصاویر را تا حد امکان به طور کامل به یاد بیاورند. آنها کیفیت خاطرات خود را ارزیابی کردند و از آنها خواسته شد که تصویر صحیح را از مجموعه ای از تصاویر بسیار مشابه انتخاب کنند.

با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته ردیابی چشم، مسیرهای اسکن شرکت‌کنندگان، توالی حرکت چشم‌هایشان را، چه زمانی که تصاویر را بازرسی کردند و چه زمانی که آنها را به یاد آوردند، اندازه‌گیری کردند. نشان داده شد که مسیرهای اسکن در طول بازیابی حافظه با کیفیت به خاطر سپردن شرکت کنندگان مرتبط است. هنگامی که مسیرهای اسکن شرکت‌کنندگان با نزدیک‌ترین حالت حرکت چشم‌هایشان را هنگام نگاه کردن به تصویر اصلی تکرار کردند، بهترین عملکرد خود را در طول یادآوری داشتند.

نتایج شواهدی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد تکرار واقعی یک سری حرکات چشم، بازسازی حافظه را تقویت می‌کند. ویژگی‌های مختلف نحوه پیشرفت مسیرهای اسکن شرکت‌کنندگان در مکان و زمان را تحلیل کردند - مانند ترتیب تثبیت‌ها. برخی از ویژگی‌های مسیر اسکن، بسته به ماهیت حافظه مورد نظر، مهم‌تر از سایرین بودند. به عنوان مثال، جهت حرکات چشم هنگام یادآوری جزئیات نحوه قرارگیری شیرینی ها در کنار یکدیگر بر روی میز از زمانی که شکل یک سازه سنگی را به یاد می آوریم، اهمیت بیشتری داشت.

یک قدم رو به جلو

 نتایج می تواند برای تحقیقات علوم اعصاب شناختی و زیست شناسی انسانی و در زمینه های متنوعی مانند محاسبات و پردازش تصویر، رباتیک، طراحی محل کار و همچنین روانشناسی بالینی مهم باشد. این به این دلیل است که آنها شواهد رفتاری از ارتباط مهم بین حرکات چشم و پردازش شناختی را ارائه می دهند که می تواند برای درمان هایی مانند توانبخشی آسیب مغزی مورد استفاده قرار گیرد.

به عنوان مثال، حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم یک روان درمانی ثابت برای اختلال استرس پس از سانحه است. در این درمان، بیمار بر روی تروما تمرکز می کند و درگیر حرکات دوطرفه چشم می شود که با کاهش وضوح و احساسات مرتبط با حافظه تروما همراه است. اما مکانیسم های اساسی درمان هنوز به خوبی شناخته نشده است. مطالعه ما یک ارتباط مستقیم بین حرکات چشم و سیستم حافظه انسان را نشان می دهد که ممکن است یک قطعه اساسی از پازل را فراهم کند.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.