الکتروانسفالوگرافی (12)

QEEG (2)

به دلیل پیچیدگی ذاتی EEG، برخی از روش‌های پردازشی می‌بایست روی آن بکار گرفته شوند تا معیارهایی قابل‌اندازه‌گیری استخراج شوند. آنالیز طیفی به عنوان یکی از روش‌های قدرتمند کمی‌سازی سری‌های زمانی، روشی کارآمد برای انتقال یک سری زمانی به حوزه‌ی فرکانس می‌باشد و بر روی یافتن الگوهای تکرارشونده در داده تمرکز یافته است. در حالت کلی تمامی آنالیزهای طیفی،‌ یک شکل موج پیچیده را به جمع خطی مؤلفه‌های پایه شبیه موج تجزیه می‌نماید به طور مثال در آنالیز فوریه، موج‌های پایه موج‌های سینوسی و در آنالیز ویولت مؤلفه‌های پایه موجک هستند. مؤلفه‌های پایه موجی آنالیزهای طیفی اغلب به عنوان توابع پایه شناخته می‌شوند که از ویژگی ریاضی مهم تعامد برخوردارند که ویژگی مذکور آنالیز کارآمد و خطی را ممکن می‌سازد که در آن استقلال توابع پایه تامین شده و انتقال از حوزه‌ی زمان به حوزه‌ی ‌فرکانس به سادگی می‌تواند رخ دهد.

روش‌های متعددی برای استخراج یک طیف فرکانسی وجود دارد اما نکته‌ی حائز اهمیت آن است که روشی که پژوهشگر برای محاسبه پارامترهای فرکانسی استفاده می‌نماید می‌بایست تا حد‌ امکان به روشی که پایگاه داده هنجار (پایگاه داده‌ای نتایج پژوهش با آن مقایسه می‌گردد) به کار گرفته است مشابه باشد.

نتیجه آنالیز طیفی یک موج پیچیده مانند EEG مقادیر انرژی در باندهای فرکانسی مختلف است. حدود 98 درصد انرژی EEG انسان در محدوده‌ی فرکانسی 30 – 0 هرتز قرار می‌گیرد، لذا انجام آنالیز طیفی در محدوده‌ی دلتا (کمتر از 4 هرتز)، تتا ( 8 - 4 هرتز)، آلفا ( 12 – 8 هرتز) و بتا (30 – 12 هرتز) موردنیاز است. فعالیتی که در باند فرکانسی دلتا و تتا قرار می‌گیرد به عنوان فعالیت فرکانس پایین و فعالیتی که در باند فرکانسی آلفا، بتا (و گاما که شامل فرکانس‌های بالاتر از 30 هرتز می‌باشد.) قرار می‌گیرد فعالیت سریع نامیده می‌شود. به طور کلی سه دسته از متغیرهای طیفی EEG وجود دارد که دارای ارزش کلینیکی می‌باشند: 1) توان یا دامنه 2) coherence و فاز 3) نسبت‌های دامنه و/یا coherence و/یا فاز در ادامه به طور مختصر به این موارد اشاره می‌گردد.