الکتروانسفالوگرافی (13)

QEEG (3)

از فاکتورهایی که در QEEG به آن پرداخته می‌شود دامنه‌ی سیگنال EEG است که غالبا از قله‌ی موج تا دره‌ی آن اندازه‌گیری می‌شود. دامنه‌ی EEG معمولا در محدوده‌ی 20 -50 میکروولت قرار می‌گیرد. اگرچه این محدوده‌ دارای واریانس بزرگی است و در برخی افراد دامنه‌هایی کمتر از 10 میکروولت و یا بیشتر از 100 میکروولت نیز مشاهده می‌شوند. دامنه‌ی EEG در پاسخ به یک تحریک میرا می‌شود. عبارت suppression هنگامی استفاده می‌شود که فعالیت ریتمیک اندک یا نزدیک به صفری در یک باند فرکانسی قابلتشخیص ‌باشد. فعالیت پاراکسیمال عبارتی است که به فعالیت با دامنه‌ی زیاد (در مقایسه با زمینه) اطلاق می‌گردد.

پس از انتقال به حوزه‌ی فرکانس، توان با واحد μV^2/s و دامنه با واحد μV/s بیان می‌گردد که به راحتی قابل تبدیل به یکدیگر می‌باشند. نکته قابل توجه آن است که مقادیر مطلق توان/دامنه تنها بازتاب‌کننده فعالیت منابع مغزی نبوده بلکه به عوامل غیرمغزی چون مقاومت پوست، ضخامت جمجمه و ویژگی‌های ناهمسانگرد هدایت جمجمه (بخش‌های مختلف جمجمه هدایت الکتریکی متفاوتی دارند) نیز بستگی دارند. یکی از روش‌هایی که غالبا برای کنترل تفاوت‌های مقاومت پوست، ضخامت جمجمه و غیره بکار گرفته می‌شود محاسبه توان (دامنه) نسبی است. توان (دامنه) نسبی یک معیار درصدی است و به صورت توان در یک باند فرکانسی تقسیم بر مجموع توان (جمع توان‌ها در تمام باندهای فرکانسی) تعریف می‌گردد.

مفهوم کلینیکی دامنه EEG به این حقیقت بازمی‌گردد که خروجی جمعیتی از تولیدکننده‌های سیگنال EEG تابع تعداد و همزمانی مولدها و قرارگیری هندسی آن‌هاست. دامنه مطلق و نسبی سیگنال EEG تابع سن، وضعیت جمجمه و پاتولوژی فرد دانسته شده است. به طور مثال با افزایش سن، باند فرکانسی آلفا نسبت به باند فرکانسی دلتا درصد بیشتری از توان سیگنال EEG را به خود اختصاص می‌دهد.