بازی عروسکی مناطق مغز مرتبط با همدلی و مهارت های اجتماعی را فعال می کند

گروهی از محققان دانشگاه کاردیف برای اولین بار از علوم اعصاب برای بررسی تاثیر بازی عروسک بر کودکان استفاده کرده اند.

در یک مطالعه ۱۸ ماهه، این تیم فعالیت مغزی ۳۳ کودک چهار تا هشت ساله را هنگام بازی با عروسک ها زیر نظر گرفت.

آنها دریافتند که عروسک‌ها بخش‌های فعال مغز را بازی می‌کنند که به کودکان اجازه می‌دهد همدلی و مهارت‌های پردازش اطلاعات اجتماعی را حتی زمانی که به تنهایی بازی می‌کنند، توسعه دهند. علاوه بر این، هنگامی که کودکان به تنهایی با رایانه های لوحی بازی می کردند، آنها شاهد فعال شدن بسیار کمتری در این قسمت از مغز بودند.

نویسنده اصلی، دکتر سارا گرسون، مدرس ارشد در مرکز علوم توسعه انسانی دانشگاه کاردیف، گفت: این یک یافته کاملاً جدید است. این واقعیت که ما شاهد فعال بودن شیار گیجگاهی خلفی  در مطالعه خود بودیم، نشان می‌دهد که بازی با عروسک‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا برخی از مهارت‌های اجتماعی را که در زندگی بعدی به آن‌ها نیاز خواهند داشت، تمرین کنند. از آنجایی که نشان داده شده است که این ناحیه مغز نقش مشابهی در حمایت از همدلی و پردازش اجتماعی در شش قاره ایفا می کند، این یافته ها احتمالاً نادیده انگاشته می شوند.

دکتر گرسون و همکارانش از یک فناوری تصویربرداری عصبی نوظهور - طیف‌سنجی عملکردی مادون قرمز نزدیک (fNIRS) - برای اسکن فعالیت مغز در حالی که کودکان آزادانه در اطراف حرکت می‌کنند، استفاده کردند.

آنها دریافتند که pSTS، ناحیه ای از مغز که با پردازش اطلاعات اجتماعی مانند همدلی مرتبط است، حتی زمانی که کودکان بدون توجه به جنسیت خود با عروسک ها بازی می کنند، فعال می شود.

عروسک‌ها آنها را تشویق می‌کنند تا جهان‌های خیالی کوچک خود را بسازند، برخلاف بازی‌های حل مسئله یا ساختن،  آنها کودکان را تشویق می کنند که در مورد افراد دیگر و نحوه تعامل آنها با یکدیگر فکر کنند.

این مطالعه که با شرکت Mattel، سازندگان باربی انجام شد، اولین باری است که از داده های تصویربرداری عصبی برای برجسته کردن چگونگی فعال شدن مغز در طول بازی طبیعی عروسک استفاده می شود. به این ترتیب، محققان می گویند که این یک گام به جلو در درک علوم توسعه ای از این نوع بازی است.

در این مطالعه، نمایشنامه به بخش‌های مختلفی تقسیم شد تا تیم کاردیف بتواند فعالیت مغز مربوط به هر نوع بازی را به طور جداگانه ثبت کند، بازی کردن با عروسک‌ها به تنهایی،  بازی با عروسک ها همراه با شخص دیگری (یک دستیار پژوهشی).

عروسک های مورد استفاده شامل طیف متنوعی از باربی ها و ست ها بودند. بازی با تبلت با استفاده از بازی هایی انجام شد که به کودکان اجازه می دهد با بازی های باز و خلاقانه (به جای یک قانون یا بازی های مبتنی بر هدف) درگیر شوند تا تجربه بازی مشابهی را برای بازی عروسک ارائه دهند.

این مطالعه نشان داد که وقتی بچه‌ها به تنهایی با عروسک‌ها بازی می‌کردند، همان سطوحی از فعال‌سازی pSTS را نشان می‌دادند که وقتی با دیگران بازی می‌کردند. وقتی بچه‌ها به تنهایی بازی‌های تبلت را انجام می‌دادند، PSTS به مراتب کمتر فعال می‌شد، حتی اگر بازی‌ها شامل یک عنصر خلاقانه قابل توجهی بود.

محققان می گویند این مطالعه اولین گام برای درک تأثیر عروسک بازی است و برای ایجاد این یافته های اولیه به کار بیشتری نیاز است. دکتر گرسون و تیم دانشگاه کاردیف، همراه با متل، متعهد به انجام مطالعات بیشتر در زمینه علوم اعصاب در سال 2021 هستند.

برای ادامه و منبع کلیک کنید.