فعالیت مغز بین حملات در شکل ژنتیکی صرع
تحقیقات جدید نشان میدهند که در مدل موشی صرع غایب کودکی، فعالیت مغز بین حملات دچار نقص و اختلال میشود. محققان تصریح نمودند که این میتواند زمینهی مشکلات شناختی بیماری شود که ...
تحقیقات جدید نشان میدهند که در مدل موشی صرع غایب کودکی، فعالیت مغز بین حملات دچار نقص و اختلال میشود. محققان تصریح نمودند که این میتواند زمینهی مشکلات شناختی بیماری شود که علیرغم درمان حملات، مقاومت میکند. این مطلب از نتایج پژوهشی است که در مجلهی Physiology منتشر شده است.
حملات غایب به دلیل یک اختلال مختصر در فعالیت الکتریکی در مغز ایجاد شده و منجر به مبهوت شدن و خیره ماندن کوتاه مدت، میگردد. در این مطالعهی جدید، در موشها حتی پس از درمان حملات، نابهنجاری که قبلاً بین حملات دیده میشد، ادامه پیدا میکرد. این میتواند توضیحی بر این موضوع باشد که چرا کمبود عملکرد شناختی در کودکان با صرع غایب علی رغم درمان موفقیت آمیز حملاتشان، ادامه پیدا میکند.
EEG، آزمونی که فعالیت الکتریکی را در مغز اندازه گیری میکند، اساساً برای کشف حملات به کار گرفته میشود، نه تشخیص اختلالات شناختی. این مطالعه نشان میدهد که بررسی فعالیت EEG بین حملات میتواند به پزشکان در تشخیص و نظارت بر کمبود شناختی و دیگر نقصهای توجهی در صرع کمک کند.
Jeffrey Noebels و تیمش در کالج پزشکی Baylor در Houston, Texas از دو مدل ژنتیکی موشیِ صرع غائب استفاده کرد و آنها را با موشهای سالم مقایسه کرد. آنها EGG را در زمانی که موشها حملهای تجربه نمیکردند٬ هم پیش و هم پس از اعمال مداخلهی دارویی که باعث حذف یا تشدید حملات میشد آنالیز کردند و نابهنجاری در فعالیت مغز را پیش و پس از مداخلهی دارویی مشاهده کردند.
گرچه مطالعات انسانی این نابهنجاری ها را با کمبود توجه ارتباط دادهاند، اما Noebels و تیم او هیچگونه آزمون رفتاری در موشها اعمال نکردند. در نتیجه، آنها نمیتوانند نتیجه بگیرند که نابهنجاری ها منجر به کمبود در توجه میشود.
با توجه به نتایج مطالعات رفتاری بیشتر در موش و انسان، نابهنجاریها را میتوان به موازات حملات٬ مورد بررسی قرار داد. این به درمان بیماران مبتلا به صرع غایب کودکی که علیرغم درمان موفقیت آمیز حملات، این اختلال را تجربه می کنند کمک میکند.
Atul Maheshwari نویسندهی ارشد این مطالعه میگوید: «برنامهریزی ما برای ارزیابی این موضوع است که آیا نابهنجاریهایی که یافتهایم با کمبود توجه در این مدلها و سایر مدلهای موشی رابطه دارند؟ علاوه بر این، برنامهریزی میکنیم تا این موشها را با درمانهای استاندارد برای اختلال کمبود توجه مثل ریتالین درمان کنیم و ببینیم آیا نابهنجاری های رفتاری و EEG را میتوان اصلاح نمود؟»
منبع: medicalxpress.com
نوشته های مرتبط