تحریک مغز پیش بینی عاطفی را تعدیل می کند.

این مطالعه درک جدیدی از نحوه پردازش پیش‌بینی‌ها توسط مغز فراهم می‌کند، که جزء مهمی از نحوه درک و تعامل ما با جهان است. محققان از تحریک الکتریکی غیرتهاجمی بر روی مغز شرکت کنندگان استفاده کردند تا اثرات آن را بر پیش بینی حالات عاطفی چهره مشاهده کنند. نتایج پتانسیل تعدیل پردازش پیش‌بینی و پیامدهای آن را برای شرایطی مانند افسردگی، باز کردن درها برای تحقیقات آینده و مداخلات درمانی برجسته کرد.

این مطالعه توسط تیمی از موسسه علوم اعصاب (Inc-UAB)، دپارتمان روانشناسی بالینی و سلامت، کلینیک مایو و دانشگاه مونیخ انجام شد. این فیلم توسط لورنا چنز، دانشیار و استاد آکادمی ICREA کارگردانی شد. این یافته ها در Cerebral Cortex منتشر شده است. مغز انسان به صورت پیش‌بینی کار می‌کند و مدام ورودی‌های حسی را بر اساس مدل درونی جهان بر اساس تجربیات گذشته پیش‌بینی می‌کند. پیش‌بینی‌ها با ورودی حسی واقعی مقایسه می‌شوند و از تفاوت برای به‌روزرسانی مدل در صورت نیاز استفاده می‌شود تا خطاهای آینده به حداقل برسد.

با توجه به ادبیات موجود، پردازش پیش‌بینی در مغز با سیگنال‌هایی اجرا می‌شود که به صورت امواج در چندین بخش از قشر مغز در باندهای فرکانسی مختلف حرکت می‌کنند: نوسانات بتا (13-30 هرتز) برای پیش‌بینی‌ها و نوسانات گاما (30-90 هرتز) برای خطاهای پیش بینی. در این مطالعه، محققان از تحریک‌های الکتریکی غیرتهاجمی در ناحیه قشر جلوی مغز چپ استفاده کردند تا این سیگنال‌ها را به‌طور انتخابی تعدیل کنند و تأثیر آن‌ها را بر یک پیش‌بینی احساسی و ادراک اجتماعی آزمایش کنند. این مطالعه شامل 75 شرکت‌کننده بود که از آنها خواسته شد حالات چهره افراد مختلفی را که به زمینه‌های احساسی مختلف واکنش نشان می‌دهند که شادی، غم یا ترس را برمی‌انگیزد، پیش‌بینی کنند.

در طول این کار، محققان با استفاده از کلاه ایمنی الکترودی، تحریک الکتریکی غیر تهاجمی را برای شرکت کنندگان اعمال کردند و در همان زمان فعالیت مغز را با الکتروانسفالوگرافی ثبت کردند. محققان مشاهده کردند که تحریک در فرکانس 20 هرتز (در محدوده نوسانات بتا) بر پیش بینی حالت چهره تأثیر می گذارد و آنها را کلیشه ای تر می کند. زمانی که شرکت‌کنندگان تحریک می‌شدند، تا حد زیادی انتظار داشتند که حالتی خندان در موقعیتی که برانگیختن شادی باشد، حالتی خندان در موقعیتی که برانگیختن غم و اندوه باشد و چهره‌ای با چشمان باز در موقعیتی که ترس را برانگیزد، داشته باشند.

تاثیر تحریک الکتریکی بر روی الکتروانسفالوگرافی نیز مشاهده شد که نشان دهنده افزایش فعالیت مغز در باند فرکانس فرکانس مورد استفاده در ناحیه مورد استفاده قرار گرفت. این نتیجه، همراه با عدم وجود مدولاسیون در فرکانس متفاوت، نشان می‌دهد که پردازش پیش‌بینی‌کننده در مغز روی باندهای فرکانسی خاص کدگذاری می‌شود و ممکن است به‌صورت غیرتهاجمی «به میل» تعدیل شود تا «مصنوعی» رفتار را اصلاح کند. در یک کار،” لورنا Chanes اشاره می کند. این مطالعه اطلاعات جدیدی را در مورد مبنای عصبی پردازش پیش‌بینی ارائه می‌کند و مرحله‌ای را برای درک چگونگی اختلال در شرایط مرتبط با مغز و به طور بالقوه با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی بازیابی می‌کند.

"تعداد فزاینده ای از شرایط از نظر اختلالات پردازش پیش بینی توصیف می شود، همانطور که برای مثال در مطالعه قبلی مربوط به افسردگی مشاهده شد. از این نظر، اگرچه تأثیر مشاهده شده اندک است، اما ممکن است دری را برای توسعه درمان‌های مبتنی بر این نوع مدولاسیون‌ها باز کند.» محقق UAB می‌افزاید. نویسندگان همچنین اشاره می کنند که مشاهدات آنها می تواند فراتر از حوزه ادراک اجتماعی باشد. پردازش پیش‌بینی یک مکانیسم اساسی عملکرد مغز است و بنابراین، پیامدهای آن فراتر از حوزه مطالعه حالات چهره و ادراک اجتماعی است. این امکان وجود دارد که تعدیل های مشابهی با موارد مشاهده شده در این مطالعه در سایر وظایف شناختی مشاهده شود. این چیزی است که در تحقیقات آینده قابل بررسی است.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.