مصرف آنتیبیوتیک در سالهای ابتدایی زندگی ممکن است منجر به اختلال مغزی شود
پژوهشگران روتگرز بر این باورند که قرار گرفتن در معرض آنتیبیوتیکها در دوران نوزادی و جنینی باعث تغییر در رشد نواحیای از مغز انسان که مسئول اعمال شناختی یا احساسی هستند، میشود.
این پژوهش اشاره میکند که پنیسیلین٬ میکروارگانیسمها و نیز بیان ژنها را٬ که به سلولها اجازه میدهد به محیط در حال تغییر خود واکنش نشان دهند٬ در برخی مناطق کلیدی از مغز در حال توسعه تغییر میدهد. این یافتهها نشان میدهد که کاهش استفاده از آنتیبیوتیک، و یا استفاده از جایگزینهای مناسب میتواند از مشکلات رشد و توسعهی عصبی جلوگیری کند.
در ایالات متحده٬ هر کودک به طور میانگین سه دوره مصرف آنتیبیوتیک را قبل از سن ۲ سالگی تجربه میکند. در بسیاری از کشورها نیز آماری مشابه یا بیشتر از این وجود دارد.
مارتین بلاسر، رییس مرکز پیشرفتهی بیوتکنولوژی و پزشکی روتگرز میگوید: «پژوهش قبلی ما نشان داده که مصرف آنتیبیوتیک در حیوانات نوزاد منجر به تغییر متابولیسم و سیسیتم ایمنی آنها میشود. این یک پژوهش ابتدایی است ولی نشان میدهد که ارتباط بین تغییرات میکروارگانیسمها و تغییرات مغزی موضوعی است که باید بیشتر روی آن تحقیق شود. سومین رشد مهم در ابتدای زندگی مربوط به مغز است.»
در پژوهش جدید موشهایی که به آنها دوز کمی از پنیسیلین در دوران جنینی یا بلافاصله بعد از تولد داده شده بود و گروه دیگری که دارو به آنها داده نشده بود، مقایسه شدند و مشخص شد که با دریافت پنیسیلین تغییرات عمدهای در میکروارگانیسمها و بیان ژنی موشها در قشر جلویی و آمیگدال که دو ناحیه مغزی مربوط به توسعهی حافظه و نیز واکنشهای ترس و استرس هستند٬ دیده شد.
شواهد فزایندهای پدیدههای مسیر روده با سیگنالهای ارسال شده به مغز را مرتبط میکنند٬ زمینهای از پژوهش که آن را به عنوان «محور مغزی رودهای» میشناسند. اگر این مسیر مختل شود، میتواند منجر به تغییرات دائمی در ساختار مغز و اعمال آن شود و همچنین امکان دارد به اختلالات اعصاب و روان یا اختلالات عصبی تخریب کننده در سالهای بعدی کودکی یا بزرگسالی بینجامد.
بلاسر میگوید: «ابتدای زندگی دوران خیلی مهمی در رشد عصبی است. در دهههای اخیر شاهد افزایش در اختلالات رشد عصبی کودکان بودهایم که شامل طیفی از اختلالات اوتیسم٬ اختلالات نقص توجه-بیش فعالی٬ و اختلالات یادگیری میشود. اگرچه بالارفتن سطح آگاهی و تشخیص پزشکی عوامل تاثیر گذاری در این افزایش هستند اما اختلال در بیان ژن مغزی در اوایل توسعهی آن نیز میتواند موثر باشد.»
برای مشخص کردن تاثیر مستقیم آنتیبیوتیکها بر رشد مغزی و نیز اینکه آیا مولکولهایی که از میکروارگانیسمها به مغز میروند روی فعالیت ژنها تاثیر میگذارند و باعث نارساییهای شناختی میشوند یا نه، تحقیقات بیشتری نیاز است.
منبع: DOI: 10.1016/j.isci.2021.102797
نوشته های مرتبط