کشف بیومارکر شنوایی در بیماری آلزایمر به صورت تصادفی

اخیراً، در آزمایشگاه وایت (White Lab) در مؤسسه علوم اعصاب دل مونته در دانشگاه روچستر (https://www.urmc.rochester.edu/del-monte-neuroscience.aspx ) ، آقای داکسیانگ نا، دانشجوی علوم اعصاب، در حین بررسی داده های یک پروژه  چیز غیرمنتظره ای را کشف کرد. او کشف کرد که  در جایی که  پلاک (کلافه) های مرتبط با بیماری آلزایمر در مغز  یافت می شوند ، احتمالا عاملی برای کاهش شنوایی محسوب می شوند.

آقای نا مشغول انجام آزمایش‌های شنوایی روی موش‌های دارای بتا آمیلوئید، ترکیب اصلی  پلاک (کلافه)‌های پروتئینی موجود در آلزایمر بود. او در حال بررسی دو مدل مختلف موش تراریخته که به این بیماری مبتلا بودند ، متوجه مدلی به نام 5xFAD شد. موش های مسن تر از اختلال شنوایی مشابه آنچه در افراد مبتلا به آلزایمر دیده می شود، رنج می بردند. این تغییرات و اختلال در مدل دیگر و همچنین در موش‌های جوان‌تر در گروه 5xFAD دیده نشد.

به گفته آقای نا، اولین نویسنده مقاله ای با این یافته ها در Frontiers in Neuroscience  "این یک مشاهده تصادفی بود". هر دو مدل موش پروتئین بتا آمیلوئید داشتند، اما جایی که  پلاک (کلافه) را پیدا کردیم متفاوت بود و احتمالا به همین دلیل کاهش شنوایی در گروه‌ها با هم متفاوت بود.

محققان دریافتند که هیپوکامپ و قشر شنواییِ مغز موشهای پیرتر هر دو مدل ، حاوی  پلاک (کلافه) بود.  اما در مغز موش‌هایی که اختلالات شنوایی داشتند، مقدار کمی  پلاک (کلافه) روی ساقه مغز شنوایی نیز وجود داشت که میتواند بیانگر این باشد که این ناحیه به اختلال ناشی از  پلاک (کلافه)‌های موجود در آلزایمر حساس است. محققان دریافتند که این  پلاک (کلافه) توانایی ساقه مغز را برای ایجاد هماهنگی در عکس العمل به صدا کاهش می‌دهد.

پاتریشیا وایت، استاد علوم اعصاب و نویسنده ارشد این مقاله اظهار می دارد: «این میتواند توضیح دهد که چرا بیماران آلزایمر علائم (اختلال) شنوایی دارند. تاکید ما روی محل  پلاک (کلافه) ها در کاهش شنوایی است . این میتواند یک بیومارکر برای ردیابی پیشروی بیماری باشد که با تصویربرداری آمیلوئید PET سنجیده شود. همچنین داده‌های ما نشان می‌دهد که ارزیابی‌های منظمِ پاسخ شنوایی ساقه مغز می‌تواند به تشخیص بیماری کمک کند.

 برای مشاهده منبع کلیک نمائید