خطر ابتلا به اختلالات رشدی-عصبی در کودکان با سابقه خانوادگی

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ارزیابی علائم اختلالات رشدی-عصبی و روانپزشکی در والدین، می‌تواند راهی دقیق‌تر برای پیش‌بینی این شرایط در کودکان باشد، حتی دقیق‌تر از تست‌های ژنتیکی. این مطالعه نشان می‌دهد که خطر ابتلا به اختلالاتی مانند اوتیسم و اسکیزوفرنی در کودکانی که هر دو والد دارای علائم مرتبط هستند، مانند افسردگی و اضطراب، افزایش می‌یابد. این روش جدید، با در نظر گرفتن واریانت‌های ژنتیکی پیچیده که از والدین به ارث می‌رسد و ممکن است در غربالگری‌های سنتی ژنتیکی شناسایی نشوند، از تست‌های ژنتیکی سنتی پیشی می‌گیرد.

این مطالعه جدید چه می‌گوید؟

محققان در این مطالعه، داده‌های مربوط به بیش از 1000 خانواده را با استفاده از روش‌های آماری پیشرفته تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که ارزیابی علائم در والدین، به ویژه علائمی مانند افسردگی، اضطراب، و مشکلات توجه، می‌تواند خطر ابتلا به اختلالات رشدی-عصبی در کودکان را تا حد زیادی پیش‌بینی کند. این روش حتی از تست‌های ژنتیکی سنتی که فقط به دنبال جهش‌های ژنی خاص هستند، دقیق‌تر بود.

چرا این مطالعه مهم است؟

این مطالعه نشان می‌دهد که ارزیابی علائم در والدین می‌تواند به عنوان یک ابزار غربالگری اولیه برای اختلالات رشدی-عصبی در کودکان استفاده شود. این روش می‌تواند به شناسایی کودکانی که در معرض خطر بیشتری هستند کمک کند تا بتوانند زودتر مداخلات لازم را دریافت کنند. مداخله زودهنگام می‌تواند به طور قابل توجهی بر پیامد این اختلالات برای کودکان تأثیر بگذارد.

یافته‌های این مطالعه چه پیامی برای والدین دارد؟

اگر شما سابقه خانوادگی اختلالات رشدی-عصبی دارید، مهم است که با متخصص اطفال یا متخصص مغز و اعصاب در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید. آنها می‌توانند شما را از نظر علائم این اختلالات ارزیابی کنند و در صورت نیاز، شما را به متخصصان دیگر ارجاع دهند.

این مطالعه چه زمینه‌هایی را برای تحقیقات آینده باز می‌کند؟

این مطالعه نشان می‌دهد که واریانت‌های ژنتیکی پیچیده نقش مهمی در اختلالات رشدی-عصبی دارند. تحقیقات آینده باید به دنبال شناسایی این واریانت‌ها و درک نحوه عملکرد آنها باشد. این امر می‌تواند به توسعه روش‌های جدیدی برای پیش‌گیری و درمان این اختلالات منجر شود.

منبع