مغز دوستانتان وقتی به شما فکر می‌کنند، چه شکلی می‌شود؟!
اگر تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که وقتی دوستانتان به شما فکر می‌کنند، در مغزشان چه اتفاقی می‌افتد، این پژوهش جدید می‌تواند پاسخگوی شما باشد.
اگر تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که وقتی دوستانتان به شما فکر می‌کنند، در مغزشان چه اتفاقی می‌افتد، این پژوهش جدید می‌تواند پاسخگوی شما باشد.
تحقیقات نشان می‌دهد اتفاقی که در مغز دوستان شما وقتی به شخصیت شما فکر می‌کنند، می‌افتد، مشابه اتفاقاتی است که در مغز خود شما می‌افتد، وقتی به خودتان فکر می‌کنید!
همین دوستان، وقتی به شخص دیگری فکر می‌کنند، الگوهای مغزی متفاوتی از خود بروز می‌دهند. الگوهایی که بیشتر به الگوهای مغزی همان فرد نزدیک است.
دیلان واگنر، استادیار روانشناسی دانشگاه ایالتی اوهایو، می‌گوید دیدن این شباهت در الگوهای مغزی افراد و دوستانشان، تعجب برانگیز بوده است.
این مطالعه توسط رابرت چاوز، استادیار روانشناسی دانشگاه اوریگون، که این پروژه را به عنوان طرح فوق دکترا در ایالت اوهایو به انجام رساند، سرپرستی شده است،
چاوز و واگنر این یافته‌ها را با متدی به دست آوردند که پیش از این کمتر در آزمایشات تصویربرداری عصبی عملکردی مورد استفاده قرار گرفته بود. آن‌ها 11 فرد را که با هم، با سطوح صمیمیت متفاوت، دوست بوده‌اند را به کار گرفتند. واگنر می‌گوید: نوآوری این پروژه این بوده که محققان از طراحی Round-Robin استفاده کردند که در آن هرکسی دیگران – و خودش- را بر مبنای شاخصه‌های شخصیتی متفاوتی، ارزیابی می‌کند.
در یک جلسه، هر شرکت کننده، دیگران و خودش را با استفاده از یک سری شاخصه‌های شخصیتی، در یک پرسشنامه‌ی کتبی، رتبه بندی کرد.
در یک جلسه ی جداگانه، شرکت کنندگان همین ارزیابی‌ها را در حالی انجام دادند که در دستگاه fMRI قرار گرفته بودند.
دستگاه fMRI از مغز هر شرکت کننده در حالی که مشغول انجام دادن شرح وظایفشان بودند، تصویربرداری کرد. آن‌ها دوستانشان و خودشان را در 48 مشخصه‌ی شخصیتی، از جمله مهربانی، باهوش بودن، دقیق بودن و ... رتبه بندی کردند.
همانطور که طبق پژوهش‌های گذشته پیش بینی می‌شد، محققان فعالیت‌هایی را در ناحیه‌ی پره فرونتال میانی کورتکس مشاهده کردند؛ قسمتی از مغز که در فکر کردن درباره‌ی خود و دوستان نزدیک فعالیت می‌کند.
محققان دریافتند که برای هر شرکت کننده، ترکیبی از فعالیت مغزی دوستانشان، در حال ارزیابی آن‌ها، بسیار شبیه فعالیت مغزی خود فرد، در حال ارزیابی خودش بوده است.
واگنر می‌گوید: این یافته‌ها نشان می‌دهند که برای درک دقیق از یک فرد، باید فعالیت‌های عصبی شما درباره‌ی آن فرد، با الگوهای مغزی خود فرد وقتی به خودش فکر می‌کند، تطبیق داشته باشد.
محققان به این نکته نیز اشاره می‌کنند که این نتیجه‌ها در صورتی به دست آمده که همه الگوهای ده نفر دیگر، با هم میانگین گیری شده است. این روش معمولا در پژوهش‌های شخصیتی بدون fMRI برای مقایسه‌ی جمعی قضاوت دوستان در مورد یکدیگر، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هرکدام از دوستان تان یک جنبه‌ی اندکی متفاوت از شما را می‌بیند. هنگامی که شما همه‌ی این جنبه‌ها را در کنار هم قرار دهید، می‌توانید به تخمین دقیق تری از آنچه در مورد خودتان فکر می‌کنید، برسید.
محققان می‌خواهند این پژوهش اولیه را با یک طرح بزرگتر از طرح Round-Robin، و متمرکز بر گروه‌های مختلفی از افراد (دوستان کاری، دوستان شخصی و...) دنبال کنند.
منبع: پایگاه خبری دانشگاه ایالتی اوهایو
نوشته های مرتبط