MRI نشان می‌هد که اوتیسم، تغییرات قابل توجهی در ماده سفید مغز ایجاد میکند.
محققان در دانشگاه یل با تحلیل دادههای نوعی MRI ویژه، تغییرات قابل توجهی را در ریزساختار جسم سفید مغز در نوجوانان و بزرگسالان جوان با اختلالات طیف اوتیسم (ASD) در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند. این تغییرات در ناحیه ای که به ارتباط بین دو نیمکره‌ی مغزی کمک می کند، مشهودتر بود.
به گفته‌ی کلارا وبر، از دانشکده‌ی پزشکی یل: «از هر ۶۸ کودک در آمریکا، ۱ کودک تحت تاثیر اوتیسم است، اما علائم آنها تنوع و شدت بالایی دارند، بنابراین تشخیص زودهنگام و پایش پاسخ به درمان بسیار دشوار خواهد بود. هدف ما یافتن نشانگرهای زیستی در تصویربرداری عصبی است که به طور بالقوه به تشخیص و برنامه ریزی درمان کمک کنند.»
محققان اسکنهای مغزی تصویربرداری تنسور پخشی (DTI)، نوعی تصویربرداری MRI را از مجموعه داده‌ی بزرگی از بیماران بین سنین ۶ ماه تا ۵۰ سال بررسی کردند. DTI یک تکنیک است که اتصالات مغزی را با تشخیص چگونگی حرکت آب در مسیرهای جسم سفید میسنجد. مولکولهای آب در مغز بسته به یکنواختی، ساختار و حضور موانع به نحو متفاوتی پخش میشوند.
به گفته‌ی وبر: «اگر جسم خاکستری را یک کامپیوتر در نظر بگیرید، جسم سفید مثل کابل است. DTI به ما کمک میکند تا نحوه‌ی اتصال و سلامت این کابلها را ارزیابی کنیم.»
برای این مطالعه، دادههای بالینی و DTI از 583 بیمار از چهار مطالعه‌ی انجام شده روی جمعیتهای مختلف بیماران تجزیه و تحلیل شدند: نوزادان – 34 مورد مبتلا به ASD و 121 نفر در گروه شاهد (34% دختر، سن میانه 7 ماه)؛ کودکان نوپا – 57 نفر مبتلا به ASD و 45 نفر در گروه شاهد (27% دختر؛ سن میانه 32 ماه)؛ نوجوانان – 106 نفر مبتلا به ASD و 124 نفر در گروه شاهد (49% دختر، سن میانه 158 ماه)؛ و بزرگسالان جوان – 67 نفر مبتلا به ASD و 29 نفر در گروه شاهد (1% دختر، سن میانه 230 ماه).
به گفته‌ی وبر: «یکی از نقاط قوت مطالعه‌ی ما آن است که به محدوده‌ی گسترده‌ای از گروههای سنی توجه داشتیم، نه فقط کودکان مدرسه‌ای».
برای ارزیابی اثرات سن و تشخیص ASD بر ریزساختار جسم سفید، تیم پژوهش ناهمسانگردی بخش به بخش، ضریب پخش میانگین و نقشه‌های ضریب پخش شعاعی را با استفاده از داده‌هایی از چهار مطالعه بررسی کرد.
ناهمسانگردی بخش به بخش میزان محدودیت پخش آب در یک جهت را نشان میدهد. مقدار صفر بدان معناست که این پخش در همه‌ی جهتها محدود است. مقدار ۱ بدان معناست که پخش فقط در یک جهت اتفاق میافتد. ضریب پخش میانگین تحرک کلی مولکولهای آب را نشان میدهد، که منعکس کنندهی نحوه‌ی تراکم سلولها در کنار یکدیگر است. ضریب پخش شعاعی میزان پخش آب عمود بر مسیر جسم سفید را نشان میدهد.
وبر اشاره کرد: «وقتی یکپارچگی جسم سفید دچار اختلال شود، آب بیشتری در جهت عمودی پخش خواهد شد، و این به معنای پخش شعاعی بیشتر است.»
نتیجه‌ی کلیدی این تجزیه و تحلیل کاهش ناهمسانگردی بخش به بخش در مسیرهای فوقانی/میانی جسم پنبهای در نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به ASD در مقایسه با افرادی در گروه شاهد بود. جسم پنبهای یک دسته‌ی ضخیم از فیبرهای عصبی است که دو سمت مغز را به هم متصل کرده و سبب برقراری ارتباط بین آنها میشود. افزایش متناظر در ضریب پخش میانگین مرتبط با ASD و ضریب پخش شعاعی در بزرگسالان جوان مشاهده شد.
به گفته‌ی وبر: «در نوجوانان، ما شاهد اثر معنادار طیف اوتیسم بودیم. در بزرگسالان، این اثر برجسته‌تر بود. نتایج ما ایده‌ی اختلال اتصالات مغزی در طیف اوتیسم را تایید میکنند، به خصوص در مسیرهایی که دو نیمکره را به هم متصل میکنند.»
هیچ کاهشی در ناهمسانگردی در همان مسیرها در کودکان نوپا و نوزادان ASD در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد.
محققان امیدوارند که این نتایج به بهبود تشخیص اولیه‌ی ASD کمک کرده و نشانگرهای زیستی عینی را برای پایش پاسخ به درمان فراهم کنند
به گفته‌ی وبر: «ما باید نشانگرهای زیستی عینی را برای این اختلال بیابیم، که در زمینه‌های بالینی قابل استفاده است.»
منبع:
نوشته های مرتبط