تحول در تحقیقات اوتیسم در واقعیت مجازی

یک مطالعه جدید پتانسیل مدل های موش را در تحقیقات اوتیسم برجسته می کند و روش هایی را در مورد مکانیسم های مولکولی و فیزیولوژیکی ارائه می دهد. محققان ابزار VR را برای کشف پویایی مغز در طول رفتار اجتماعی  به کار می برند. هدف محققان از این رویکردها درک زیربنای مولکولی ذهن انسان از طریق لنز اوتیسم  است پیچیدگی و بیان فردی اوتیسم، روش‌های تشخیصی استاندارد شده رابا مشکل مواجه می‌کند.

مدل‌های موش روشی ملموس برای مطالعه مکانیسم‌های مولکولی و فیزیولوژیکی مرتبط با اوتیسم ارائه می‌دهند.

"متارور موش" شامل استفاده از VR برای ثبت فعالیت عصبی در طول رفتارهای اجتماعی است که به طور بالقوه درک ما از پویایی مغز را متحول می کند.

مطالعه اوتیسم دشوار است و درمان آن دشوارتر است، زیرا یک بیماری فردی است که فاقد کمیت دقیق است. توسعه مدل‌های موشی اختلالات روانی انسان، رویکردی قابل قبول برای مطالعه مکانیسم‌های مولکولی را ثابت کرده است، یک بررسی جدید استدلال می‌کند و وضعیت فعلی هنر در تحقیقات اوتیسم را برجسته می‌کند.

این که آیا طیف اوتیسم اختلالی است که باید درمان شود یا ناتوانی است که باید مورد بحث قرار گیرد.

با این حال، این علامت برای این واقعیت است که این یک وضعیت کاملا فردی است که دارای عبارات و علل بسیاری است، بدون سیستم ارزیابی کمی یا روش تشخیصی مکانیزه عینی. این امر، تحلیل مکانیسم‌های اوتیسم و ​​توسعه درمان‌های بالقوه را برای محققان دشوار می‌کند.

استاد فیزیولوژی و زیست شناسی سلولی دانشگاه کوبی تاکومی تورو این وضعیت را توضیح می دهد: «اوتیسم یک اختلال پیچیده مانند سرطان است. اگرچه علل ژنتیکی بیش از سایر اختلالات روانی در ایجاد این اختلال نقش دارند، اما علل محیطی نیز مهم هستند. برای درمان اوتیسم، ما باید مدارهای عصبی ناسازگاری اجتماعی را درک کنیم و فناوری های جدیدی را برای دستکاری مدارهای عصبی در انسان توسعه دهیم.

یکی از این فناوری ها توسعه مدل های موش از اختلالات روانی انسان است که تاکومی پیشگام آن است. موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی که اختلالات رفتار اجتماعی را نشان می‌دهند، فرصتی منحصر به فرد برای تجزیه و تحلیل دقیق مکانیسم‌های مولکولی و فیزیولوژیکی پشت اوتیسم و ​​آزمایش رویکردهای درمانی بالقوه ارائه می‌دهند.

تاکومی یک متخصص شناخته شده بین المللی در این زمینه، توسط مجله Molecular Psychiatry دعوت شد تا وضعیت هنر را خلاصه کند.

در این بررسی، این عصب‌شناس بر اهمیت قشر منزوی، یک ناحیه عمیق مدفون از مغز که ارتباطات متقابلی با سیستم‌های حسی، عاطفی، انگیزشی و شناختی دارد، تاکید می‌کند. در موش‌ها، در تنظیم احساسات، همدلی و انگیزه در میان بسیاری از کارکردهای دیگر نقش دارد و در انسان‌ها در خودآگاهی نقش دارد.

این بررسی با جزئیات توضیح می دهد که کدام ژن ها و عملکردهای فیزیولوژیکی قشر منزوی بر ظهور اوتیسم تأثیر می گذارد.

تاکومی توضیح می دهد: "اختلالات روانپزشکی، به طور کلی، به عنوان اختلالات مدار عصبی در نظر گرفته می شوند، و بنابراین، روشن شدن مدار عصبی در رفتار اجتماعی منجر به توسعه درمان های مبتنی بر مدار عصبی آینده می شود.

یکی از روش‌های جذاب برای بررسی اینکه چگونه ناکارآمدی‌های مولکولی باعث ناسازگاری اجتماعی می‌شود، چیزی است که تاکومی آن را «متارور موش» می‌نامد: «ما اخیراً یک سیستم واقعیت مجازی (VR) برای ثبت فعالیت شبکه‌های عصبی در طول رفتار اجتماعی ایجاد کرده‌ایم. ترکیب دو سیستم VR راه جدیدی را برای کاوش دینامیک بین مغزی باز می کند.

پروفسور دانشگاه کوبه با کار خود در نهایت سعی می کند تا اساس مولکولی عملکرد ذهنی مغز را درک کند.. تاکومی می‌گوید از طریق درک پاتوفیزیولوژی اوتیسم، می‌خواهم بفهمم که چگونه ذهن انسان در مغز تولید می‌شود.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.