تغییرات مغزی ناشی از آلزایمر سالها پیش از ظهور نشانههای بیماری
دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز، در بازبینی اطلاعات 290 فرد در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، سطح میانگینی از تغییرات مغزی بیولوژیکی و آناتومی، وابسته به بیماری آلزایمر را شناسایی کردهاند که 3 تا 10 سال (و در برخی موارد بیش از 30 سال) قبل از ظهور علائم آلزایمر رخ میدهند.
دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز، در بازبینی اطلاعات 290 فرد در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، سطح میانگینی از تغییرات مغزی بیولوژیکی و آناتومی، وابسته به بیماری آلزایمر را شناسایی کردهاند که 3 تا 10 سال (و در برخی موارد بیش از 30 سال) قبل از ظهور علائم آلزایمر رخ میدهند.
لورنت یونس، استاد دانشگاه جانهاپکینز، میگوید: مطالعات ما نشان میدهد که استفاده از تصویربرداری مغزی و تحلیل ماده نخاعی، برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، حداقل 10 سال پیش از ظهور علائم شایع بیماری، میتواند مفید باشد. یونس تاکید میکند که تغییرات مغزی میتواند تفاوتهای گستردهای در افراد مختلف داشته باشد، و یافتههای حاصل از پژوهش آنها مقدار میانگین چنین تغییراتی را در گروه کوچکی از افراد نشان میدهد. در نتیجه، او معتقد است که دانشمندان هنوز قادر نیستند از این یافتهها برای استخراج نتایج دقیق دربارهي تغییرات مغزی در افراد مختلف استفاده کنند. همچنین هنوز هیچ دارو یا مداخلهی دارویی برای کاهش سرعت یا توقف پروسهی پیشرفت بیماری وجود ندارد، حتی اگر خطر ابتلا به بیماری، بسیار زودتر از موعد شناسایی شود. او اضافه میکند: اما نتایج ما میتواند در نهایت به شکل یک آزمون دربیاید که از آن برای ارزیابی خطر نسبی ابتلا به بیماری آلزایمر استفاده کرد و در صورت توسعه و طراحی درمان مشخص برای این بیماری، روند درمان را راهنمایی کند.
برای این مطالعه، دانشمندان اسناد پزشکی مربوط به 290 بیمار، که بالای 40 سال سن داشته اند، و توسط موسسه ملی سلامت، و دانشکدهی پزشکی دانشگاه جان هاپکینز جمع آوری شده بود را به عنوان پروژهی بیوکارت، باز بینی کردند، تا بتوانند از روی محتویات آن فاکتورهای پیش بینی کنندهای برای تضعیف عملکرد شناختی مغز پیدا کنند. این پروژه در حال حاضر توسط متخصص نورولوژیست دانشگاه جانهاپکینز، دکتر مارلین آلبرت هدایت میشود.
تمام 290 فرد مورد مطالعه، حداقل دارای یک عضو خانوادهی درجه یک مبتلا به دمانس و بیماری آلزایمر بودند، که آنها را در معرض خطر بالاتری نسبت به دیگران قرار میداد.
به عنوان قسمتی از مطالعات بیوکارت، محققان مایع مغزی نخاعی افراد را جمع آوری کرده، و از شرکت کنندگان در این مطالعه، هر دو سال از سال 1995 تا 2005 اسکن مغزی گرفتند. دانشمندان همچنین 5 تست استاندارد حافظه، یادگیری، خواندن و توجه، را به صورت سالانه، از سال 1995 تا 2013 به انجام رساندند.
از آنجایی که همه 290 شرکت کننده در مطالعه در زمان آغاز پژوهش از نظر شناختی کاملا طبیعی بودند، دانشمندان قادر بودند که ویژگیهای بالینی و بیولوژیکی مختلف مرتبط با بیماری آلزایمر را در سالهای منتهی به ظهور علائم بیماری، ردیابی کنند. در هنگام آخرین حضور آنها در پروژه ی بیوکارت، 209 شرکت کننده همچنان از نظر شناختی نرمال باقی ماندند، و 81 نفر نیز به نقصهای شناختی ملایم یا دمانس ناشی از آلزایمر مبتلا شدند.
دانشمندان جان هاپکینز در 81 بیماری که مشکلات شناختی یا دمانس در آنها به وجود آمد، تغییرات ظریفی در نتایج تستهای شناختی آنها، 11 تا 15 سال قبل از ظهور علائم واضح بیماری، کشف کرده بودند. آنها همچنین افزایش نرخ تغییر پروتئینهای تاو را نیز در بیماران شناسایی کردند که برای مدتهای طولانی یکی از مارکرهای بیماری آلزایمر محسوب میشود. این تغییرات در پروتئین تاو به طور میانگین 34.4 سال (برای t-Tau یا تاو کلی) و 13 سال (برای نسخهی تغییر یافتهی تاو به نام p-Tau) پیش از شروع نقص شناختی شناسایی شده بود.
منبع: ساینس دیلی
نوشته های مرتبط