پیش‌بینی اختلال سلوک با یادگیری ماشین
پژوهشگران توانستند با استفاده از تکنیک‌های یادگیری ماشین، اختلال سلوک در کودکان را با دقت بالایی پیش بینی کنند
اختلال سلوک (Conduct disorder) یک اختلال روانپزشکی پیچیده و شايع است که سبب بروز رفتارهای ضداجتماعی و زیرپا گذاشتن قوانین به صورت الگوی رفتاری تکرار شونده می شود. از بین عواملي كه در شيوع اختلال سلوك موثر هستند می توان به مواردي مانند زمينه های زيستي، روانی و اجتماعی اشاره کرد. پژوهشگران تعداد زيادي از عوامل تأثیرگذار روی این اختلال را شناسایی کردند که می تواند به پیش‌بینی آن کمک کند، درحالی که معمولاً اين عوامل به‌صورت مجزا در نظر گرفته می شوند . برای همین پژوهشگران تصمیم گرفتند برای اولین بار از رویکرد یادگیری ماشین برای بررسی عوامل مؤثر در این اختلال استفاده كنند. این روش با بررسی سه عامل می تواند با دقت بالايي احتمال بروز اختلال سلوك در آينده را پيش بيني کند. نتایج اين مطالعه در ژورنال Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging از خانواده الزيور منتشر شده است.
پژوهشگران از داده های اوليه ثبت شده بیشتر از 2300 کودک 9 تا 10 ساله که در مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD) شرکت کرده بودند استفاده كردند؛ هدف از ثبت این اطلاعات مطالعه طولی رشد بایوسایکوسوشیال (مطالعاتی که عوامل مختلف زیستی، روانی و اجتماعی و ارتباطات پیچیده آنها را بررسی می کند) کودکان است. مدل بایوسایکوسوشیال این مطالعه با استفاده از عوامل مؤثر به دست آمده از مطالعات قبلی شامل یافته های تصویربرداری مغزی (بیولوژیکی)، عملکردهای شناختی (روانی) و مشخصه های خانوادگی (اجتماعی)، آموزش داده شد. این مدل توانست رشد اختلال سلوك تا دو سال بعد را با دقت بالای ٩٠ درصد پیش بینی كند.
دکتر کامرون کارتر، سردبیر ژورنالی که این مطالعه در آن منتشر شده است در این مورد گفت: «این نتایج چشمگیر با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی وابسته به تکلیف به دست آمده است که برای سنجش سیستم‌پاداش دهی طراحی شده بودند. با مشاهده یافته ها می توان نتیجه گرفت خطر ابتلا به افسردگی در بچه هايي كه مادرهاي افسرده دارند ممکن است بیشتر به واکنش مادر به رفتار عاطفی فرزندش مربوط باشد تا به خلق و خوی خود مادر»
توانایی پیش بینی دقیق این که چه کسی ممکن است در آینده به اختلال سلوك مبتلا شود ، به پژوهشگران و پزشکان كمك مي کند مداخلاتي برای کم کردن احتمال بروز و یا پیشگیری از آن روی افراد در معرض خطر طراحی کنند تا از پيامدهاي منفي و آسیب های این اختلال به بچه ها وخانواده های آنها جلوگیری شود.
آریل باسکین سامرز نويسنده ارشد این مقاله از دانشگاه ییل (Yale) گفت: «یافته های مطالعه ما روی اهمیت ترکیب عوامل عصبی، اجتماعی و روان شناختی برای پیش بینی اختلال سلوک که یه مشکل روانی ناگوار در جوانان است تاکید می کند. این یافته ها نویدبخش توسعه روش های شناسایی و مداخله دقیق تر هستند. روش هایی که عوامل متعدد و مؤثر در ایجاد این اختلال در نظر می گیرند . همچنین نشان دهنده اهمیت جمع آوری دادگانی گسترده مثل ABCD است که به صورت عمومی قابل استفاده اند و کمیت هایی در سطح تحلیل بین افراد به دست داده است»
منبع
تهیه شده توسط:
کارگروه مدلسازی شناختی و هوش مصنوعی
شاخه دانشجویی نقشه برداری مغز ایران
مدیریت ترویج و آموزش
ترجمه خبر:
مژگان جمشیدی عینی، كارشناسي ارشد روانشناسي باليني
ویرایش متن:
عباس پورهدایت، همکار علمی کارگروه(کاندید دکتری مدلسازی شناختی، دانشگاه شهید بهشتي )
نوشته های مرتبط