استفاده از هوش مصنوعی برای تکمیل خودکار وظایف سربازان

پژوهش‌های جدید که در Science Advances منتشر شده است به فعالیت مغزی سربازان حین انجام وظایف خاص نگاهی انداخته تا راهی برای ترکیب آن با هوش مصنوعی، برای تکمیل وظایف مخصوص به سربازان بیابد.

دکتر جین وتل، متخصص علوم اعصاب در آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش آمریکا، که برای توسعه توانایی‌های جنگی ایجاد شده، می‌گوید ارتش رزمگاه‌های آینده را به صورت ترکیبی از سربازان و سیستم‌های خودکار تجسم می‌کند، و به عنوان بخشی از این دیدگاه، ارتش به دنبال ساخت فناوری‌هایی ست که بتواند شرایط ذهنی و رفتاری افراد را برای ایجاد یک ترکیب تیمی بهینه و کارا، پیش بینی کند.

همکاری‌های اخیر بین این آزمایشگاه (ARL) و دانشگاه بوفالو در حال مطالعه برای دستیابی به راه‌هایی ست که دینامیک و معماری مغز انسان به صورتی هماهنگ شود که رفتارهای سربازان را پیش بینی کرده، و در نتیجه کارایی عملکرد تیمی بین انسان و ماشین افزایش یابد.

وتل می‌گوید: در عملیات‌های ارتش، سربازها وظایف مختلفی را به صورت همزمان انجام می‌دهند. آن‌ها اطلاعات را از منابع مختلفی جمع آوری و پردازش کرده، در محیط به مسیریابی پرداخته، اطلاعات محیطی را با یکدیگر به اشتراک گذاشته، و با تیمی که در منطقه پخش شده است ارتباط برقرار می‌کنند. این امر سربازان را وادار می‌کند که دائما بین وظایف مختلف سوییچ کنند، که به این معنی ست که مغز نیز به سرعت بین نواحی مختلف مغزی که لازمه انجام این وظایف است، تغییر کند. اگر ما بتوانیم از داده‌های مغزی در لحظه، برای شناسای وظیفه ای که در حال انجام است استفاده کنیم، سیستم هوش مصنوعی می‌تواند به صورت فعال تطبیق یافته و به پاسخ گویی بپردازد تا به سرباز برای تکمیل وظایفش کمک کند.

برای دستیابی به این فناوری آینده نگرانه، محققان ابتدا سعی کردند دریابند مغز چگونه بین نواحی مختلف خود، در حالی که در حال انجام یک وظیفه‌ی مشخص است، هماهنگی ایجاد می‌کند. آن‌ها از یک روش محاسباتی برای درک چگونگی شناسایی این وقایع در مغز برای دستیابی به یک پیش بینی از رفتار، استفاده کردند.

برای تکمیل این پژوهش، محققان نحوه‌ی ارتباط بین نواحی مغز را در بین 30 فرد مختلف، با استفاده از مسیرهای ماده سفید مغزی، نقشه برداری کردند.

سپس محققان این نقشه‌ها را به مدل‌های محاسباتی از مغز هر یک از افراد تبدیل کردند، و از کامپیوتر برای شبیه سازی آنچه در مغز، در هنگام تحریک یک ناحیه مشخص از مغز، رخ می‌دهد استفاده کردند. محققان سپس از یک چارچوب ریاضیاتی که خود توسعه داده بودند، استفاده کردند، که بتوانند چگونگی همگام شدن فعالیت‌های مغزی در سراسر نواحی مختلف سیستم شناختی، در شبیه سازی‌ها را اندازه گیری کنند.

دکتر کانیکا بانسال، نویسنده ارشد این مقاله، می‌گوید: مغز بسیار پویا است. ارتباطات بین نواحی مختلف مغزی می‌توانند با یادگیری تغییر کرده، یا با افزایش سن یا بیماری‌های عصبی تخریب شوند. شدت ارتباطات نیز در افراد مختلف متفاوت است. پژوهش ما به ما کمک می‌کند که این تفاوت‌ها را بهتر درک کنیم و چگونگی اثر گذاری تغییرات کوچک در سازمان دهی مغز ‌بر الگوهای فعالیت مغزی را در مقیاس بزرگ (که به سیستم‌های شناختی مختلف مربوط می‌شوند) بهتر ارزیابی کنیم.

درحالی که دکتر بانسال به اصول بنیادی هماهنگی مغزی در این پژوهش اشاره می‌کند، روشی که در این پژوهش استفاده شده می‌تواند در موارد دیگر نیز به کار بیاید، که از جمله آن ساختن ماموریت‌های تیمی فعال در آینده است.

دکتر خاویر گارسیا، متخصص علوم اعصاب ARL و از همکاران پروژه می‌گوید: اگرچه این پژوهش روی مغز افراد محدودی از یک ساختار مغزی محدود اجرایی شده، اما دیدن این هماهنگی بین سربازان و سیستم‌های خودکار با استفاده از این روش بسیار جذاب خواهد بود. همانگونه که مغز نواحی مختلف خود را برای انجام عملکردهای مختلف همگام می‌کند، شما می‌توانید به این فکر کنید که چگونه این روش ممکن است بتواند همگام سازی تیم‌هایی از افراد و سیستم‌های خودکار با توانایی‌های خاص – برای تکمیل یک ماموریت- را توضیح دهد.

منبع: نیوزمدیکال