برآورد بیش از حد ذهنی نسبت به تکالیف حرکتی ممکن است باعث خستگی شناختی در ام اس شود.

گزارش یک مطالعه نشان می دهد ، افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) از نظر ذهنی بیش از حد لازم، زمان برای انجام یک فعالیت کوتاه پیاده روی تخمین می زنند و این باعث خستگی شناختی می شوند که ممکن است بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد.

به گفته محققان: ارتباط بین خستگی شناختی و آنچه در ذهن این بیماران در مورد فعالیت حرکتی تصور می شود ممکن است یک روش درمانی بالقوه برای بهبود عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی در بیماران ام اس ارائه دهد.

تصورات حرکتی (MI) فرآیند شبیه سازی ذهنی یا تصور یک فعالیت حرکتی مانند راه رفتن ، بدون انجام فعالیت بدنی است. تحقیقات قبلی نشان می دهد عملکردهای مغزی جهت تصور انجام یک فعالیت حرکتی مشابه انجام واقعی آن است. اعتقاد بر این است که در بزرگسالان سالم، فعالیتهای واقعی و خیالی دارای یک اتصال زمانی هستند – اتصال زمانی یعنی برآورد مدت زمان برای انجام حرکات واقعی و ذهنی یکسان است.

با این حال ، در بیماران مبتلا به MS ، درجاتی از عدم تطابق بین فعالیت حرکتی تصور شده و واقعی مشاهده می شود که ناشی از عملکرد غیرطبیعی مغز است که ممکن است نشان دهنده اعمال فشار روانی اضافی برای انجام کارهای بدنی باشد.

مطالعات نشان داده شده است که درمان MI (تصورات حرکتی) باعث بهبود راه رفتن و کاهش خستگی در افراد مبتلا به MS می شود.

به گفته محققان "بررسی رابطه بین خستگی و عملکرد MI در [بیماران مبتلا به MS] می تواند افق جدیدی برای انجام فعالیتهای حرکتی در [بیماران مبتلا به MS] و ارائه راهکارهای جدید در روش های درمانی توان بخشی باشد."

منبع