تصاویر MRI تفاوت بین بیماران ADHD را به نمایش می‌گذارند
با استفاده از تصاویر MRI می‌توان بیمارانی را که از اختلال بیش‌فعالی نقص توجه یا ADHD رنج می‌برند شناسایی و مشخص کرد که این افراد در کدام یک از زیر شاخه‌های این بیماری هستند.
با استفاده از تصاویر MRI می‌توان بیمارانی را که از اختلال بیش‌فعالی نقص توجه یا ADHD رنج می‌برند شناسایی و مشخص کرد که این افراد در کدام یک از زیر شاخه‌های این بیماری هستند.
موسسه‌ی ADHD اعلام داشته بین ۵ تا ۷ درصد از کودکان و نوجوانان در سراسر جهان مبتلا به این اختلال هستند. سه زیر شاخه‌ی ADHD، بی‌توجه، بیش‌فعال و تکانشگر، و نوع دیگر ترکیبی از این دو است.
در حال حاضر تشخیص نوع ADHD بر اساس علائم انجام می‌پذیرد٬ اما در سال‌های اخیر سایکورادیولوژی نیز به ابزاری کاربردی و امیدوارکننده برای این موضوع در‌آمده است.
اخیرا پژوهشگران چینی فریم ورک تحلیلی جدیدی برای سایکورادیولوژی ارائه کرده‌اند که با cerebral radiomics کار می‌کند، یعنی مقادیر زیادی از داده‌های گسسته برگرفته از تصویربرداری‌های دیجیتال که می‌توان از آن‌ها برای شناسایی مشخصه‌های بیماری استفاده کرد. از ترکیب این روش و دیگر مشخصات بیمار می‌توان برای بهبود تشخیص و تسریع درمان مناسبتر بهره برد.
به گفته‌ی این پژوهشگران هدف اصلی ایجاد دسته‌بندی برای کمک به روان‌پزشکان و روان‌شناسان بالینی برای تشخیص زیرشاخه‌ی ADHD بر اساس نشانه‌های radiomics است.
پژوهشگران از مشخصه‌های نسبتا جدیدی استفاده کردند که به آن‌ها اجازه می‌داد نشانه‌ها radiomics مرتبط را از میان ۳۱۰۰ مشخصه‌ی کمّی که از ماده‌ی خاکستری و سفید استخراج شده بود، شناسایی کنند. تفاوت خاصی میان حجم کلی مغز یا حجم ماده‌ی خاکستری و سفید بین گروه بیماران و گروه کنترل مشاهده نشد. اما وقتی پژوهشگران ناحیه‌های خاصی از مغز را مقایسه کردند تفاوت‌هایی مشخص شد. در سه ناحیه‌ی مغزی تفاوت قابل ملاحظه‌ای وجود داشت: تمپورال لوب چپ٬ کنیوس دوطرفه و نواحی حدود سالکوس مرکزی چپ
پژوهشگران این پروژه بر این عقیده هستند که این تحقیق به توسعه‌ی سایکورادیولوژی کمک می‌کند که خود نقشی مهم در تشخیص و درمان بیماران دچار اختلال‌های روانی ایفا می‌کند.
پژوهشگران قصد دارند تا با دعوت از بیماران جدیدی که به تازگی بیماری آن‌ها تشخیص داده شده است٬ تحقیقات خود را در مورد دسته‌بندی‌های بر پایه‌ی تصویر‌برداری تایید کنند. همچنین آن‌ها می‌خواهند از این رویکرد تحلیلی در مورد دیگر بیماری‌ها و اختلالات روانی استفاده کنند و کاربرد آن را در محیطی بالینی بسنجند تا بتوانند این فریم‌ورک تحلیلی را به بهره‌برداری برسانند.
منبع: ساینس دیلی
نوشته های مرتبط