کمبود اکسیژن، سلولهای مغزی نوزادان را از بین نمیبرد
هر سال تقریباً 15 میلیون نوزاد به طور زودرس (قبل از 37 هفته بارداری) متولد میشوند. هنگامی که یک کودک به طور نارس متولد میشود، مرکز تنفس او در مغز اغلب نمیتواند سیگنال تنفس را ایجاد کند، در نتیجه کاهش سطح اکسیژن یا هیپوکسی در مغز ظاهر میشود.
هر سال تقریباً 15 میلیون نوزاد به طور زودرس (قبل از 37 هفته بارداری) متولد میشوند. هنگامی که یک کودک به طور نارس متولد میشود، مرکز تنفس او در مغز اغلب نمیتواند سیگنال تنفس را ایجاد کند، در نتیجه کاهش سطح اکسیژن یا هیپوکسی در مغز ظاهر میشود.
مطالعه منتشر شده در نشریه Neuroscience نشان میدهد که حتی یک وقفه 30 دقیقهای در انتقال اکسیژن به مغز کافی است تا کارکرد و ساختار ناحیهای از مغز به نام هیپوکمپ که در یادگیری و حافظه حیاتی است، به صورت ماندگار مختل شود.
استفان بک، استاد تحقیقات کودکان، دانشکده پزشکی OHSU، بیمارستان کودکان DoSbecker میگوید: "یافتههای ما نگرانیهای جدیدی درباره آسیب پذیری مغز زودرس در معرض هیپوکسی را به همراه دارد. این نگرانیها در مورد تأثیر طولانی مدت محرومیت اکسیژن بر توانایی این نوزادان زودرس برای یادگیری طی سنین مدرسه و بزرگسالی هستند."
نوزادان زودرس در بخش مراقبتهای ویژه، ممکن است هر هفته تا 600 دوره کوتاه مدت ولی تاثیرگذار از هیپوکسی را تجربه کنند. در نتیجه، بیش از یک سوم از کودکانی که از از تولد زودرس جان سالم به در بردهاند، احتمالا مغزهای کوچکتری در مقایسه با مغز نوزادان سالم خواهند داشت. این اتفاق میتواند خطر بروز چالشهای رشدی عصبی بلند مدت را بصورت معنیداری افزایش دهد. این چالشها یادگیری، حافظه، توجه و رفتار را تحت تاثیر قرار میدهند.
با استفاده از نمونههای دوقلو از جنینهای زودرس، بک و همکارانش اثرات هیپوکسی، به تنهایی و همچنین همراه با ایسکمی-جریان خون ناکافی- را بر رشد هیپوکمپ مورد بررسی قرار دادهاند. نتایج تایید کرد که رشد هیپوکمپ مختل میشود. با این حال سلولهای مغزی برخلاف آنچه قبلا تصور میشد، نمیمیرند. در عوض، سلولهای هیپوکمپ نمیتوانند به صورت عادی رشد کنند و توانایی تثبیت بلند مدت اطلاعات را که برای یادگیری ضروری است، از دست میدهند.
بک توضیح داد: "به طور واضح، شدت هیپوکسی پیشبینی میکند که سلولهای هیپوکمپ تا چه حد از رشد طبیعی و عادی خود باز خواهند ماند." وی افزود : "بعد از این مطالعه ما میخواهیم بدانیم که چگونه قرار گرفتن در معرض هیپوکسی میتواند یادگیری و حافظه را تحت تاثیر قرار دهد. این به ما امکان درک نحوه پاسخ هیپوکمپ به کمبود اکسیژن را میدهد همچنین مکانیسمهای جدیدی برای مراقبت و مداخله را برای ما ایجاد خواهد کرد."
منبع: sciencedaily
نوشته های مرتبط