ورود / ثبت نام

فیلم های ترسناک چگونه مغز شما را تغییر می دهند؟

یک تیم تحقیقاتی فنلاندی فعالیت عصبی را در پاسخ به تماشای فیلم های ترسناک نقشه برداری کرده‌اند. مطالعه ای که توسط دانشگاه تورکو انجام شده است فیلم‌های برتر ترسناک ۱۰۰ سال گذشته را نمایش و اینکه چگونه فعالیت مغز را تغییر می دهند را مورد بررسی قرار دادند.

انسان ها مجذوب چیزهایی هستند که ما را می ترساند؛ پرش با چتر نجات، تِرَن هوایی یا مستندهای جنایات واقعی - به شرط این که این تهدیدها در فاصله ای امن نگه داشته شوند، فیلم های ترسناک هیچ تفاوتی ندارند.

در حالی که در تمام فیلم ها، قهرمانان ما با نوعی تهدید برای امنیت یا خوشبختی خود مواجه می شوند، فیلم های ترسناک با داشتن نوعی تهدیدات فرا انسانی یا ماوراء طبیعی که نمی توان به راحتی آن ها را ملموس دانست یا با آن ها مقابله نمود، کار خود را جلو می برند.

تیمی تحقیقاتی در دانشگاه تورکو فنلاند تحقیق کردند که چرا ما به سمت مواردی به عنوان سرگرمی جذب می شویم؟ محققان برای اولین بار ۱۰۰ فیلم از بهترین و ترسناک ترین فیلم های قرن گذشته را فراهم آوردند و اینکه چگونه احساس در مردم ایجاد می کنند را مورد بررسی قرار دادند.

تهدیدات مشاهده نشده ترسناک ترند!

اولا، ۷۲ درصد مردم گزارش می کنند که حداقل یک فیلم ترسناک را در ۶ ماه می بینند و از دلایل این کار، علاوه بر احساس ترس و اضطراب، در درجه اول هیجان بوده است. تماشای فیلم‌های ترسناک نیز بهانه ای برای معاشرت اجتماعی بود، چرا که بسیاری از مردم ترجیح می دهند فیلم های ترسناک را با دیگران تماشا کنند تا به تنهایی.

مردم ترسی را که از نظر روانشناختی در طبیعت موجود است و مبتنی بر وقایع واقعی می باشد را وحشتناک‌تر می‌دانستند و در ضمن به مراتب از مواردی دیده نشده بیشتر می‌ترسیدند تا آنچه که واقعاً می‌دیدند.

این تمایز اخیر نشان دهنده دو نوع ترس است که افراد تجربه می کنند. محقق اصلی، پروفسور لوری نومِنما از مرکز PET تورکو می گوید. نوع اول، ترس فزاینده ای است که وقتی فرد احساس می کند که چیزی کاملاً درست نیست اتفاق می افتد و نوع دوم، پاسخ غریزی ای است که برای مثال ما به ظاهر شدن ناگهانی یک هیولا داریم که باعث می‌شود زهره ترک شویم!

MRI آشکار می سازد که چگونه به انواع مختلف ترس عکس العمل نشان می دهیم.

محققان می‌خواستند بدانند كه چگونه مغز، در پاسخ به این محیط پیچیده و همیشه در حال تغییر، با ترس دست و پنجه نرم می كند. این گروه در حالی که افرادی یک فیلم ترسناک را تماشا می کردند، فعالیت عصبیشان را توسط یک اسکنر MRI اندازه گیری کردند.

در مواقعی که اضطراب به آهستگی در حال افزایش است، مناطقی از مغز که درگیر در بینایی و درک شنوایی هستند، فعال تر می شوند. زیرا نیاز به توجه به نشانه های تهدید در محیط اهمیت بیشتری پیدا می کند. پس از یک شوک ناگهانی، فعالیت های مغز در مناطقی که در پردازش احساسات، ارزیابی تهدید و تصمیم گیری درگیر هستند، مشهودتر است و یک پاسخ سریع را ممکن می سازد.

با این حال، این مناطق در طول فیلم در حال ارتباط مداوم با مناطق حسی هستند، گویی مناطق حسی در حال آماده سازی شبکه های پاسخ هستند چراکه احتمال یک رویداد ترسناک به طور فزاینده ای درحال افزایش است.

محقق متِئو هودسون توضیح می دهد: بنابراین مغز ما به طور مداوم ما را پیش بینی می کند و ما را برای عملی در پاسخ با تهدید آماده می کند، و فیلم های ترسناک از این ویژگی، برای افزایش هیجان ما سوء استفاده می کنند!

منبع: technologynetworks

دیدگاه ها

برای ثبت دیدگاه کافیست وارد حساب کاربری خود شوید.

خبرنامه آزمایشگاه ملی نقشه برداری مغز

با عضویت در خبرنامه آزمایشگاه ملی نقشه برداری مغز از آخرین اخبار و رویدادها مطلع شوید.

پرداخت هزینه آزمایشات دریافت گواهی پشتیبانی
صفحه اصلی
جستجو
دسته بندی
باشگاه
حساب کاربری