انجام اسکن MRI همزمان مغز دو فرد در یک اسکنر و درک تعاملات اجتماعی
اسکنMRI مغز افراد، هنگام آغوشگرفتن فردی دیگر، نشان میدهد که چگونه تماس جسمی، مغز طرفین را تغییر میدهد. محققان دانشگاه Aalto و مرکز PET تورکو روش جدیدی را برای تصویربرداری همزمان از مغز دو نفر فراهم آوردهاند که به آنها امکان مطالعهی تعاملات اجتماعی را میدهد.
اسکنMRI مغز افراد، هنگام آغوشگرفتن فردی دیگر، نشان میدهد که چگونه تماس جسمی، مغز طرفین را تغییر میدهد.
محققان دانشگاه Aalto و مرکز PET تورکو روش جدیدی را برای تصویربرداری همزمان از مغز دو نفر فراهم آوردهاند که به آنها امکان مطالعهی تعاملات اجتماعی را میدهد.
در یک مطالعهی جدید، محققان فعالیت مغز 10 زوج را بررسیکردند. هر یک از طرفین مورد مطالعه، در تماس فیزیکی با دیگری 45 دقیقه را در اسکنر تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) سپری کردند. هدف از این مطالعه بررسی چگونگی فعالیتهای تماسی-اجتماعی در مغز بود.
ریتا هاری، استاد بهنام دانشگاهAalto گفت: "این یک شروع عالی برای مطالعهی تعاملات طبیعی است. مردم تنها نسبت به محرکهای خارجی واکنش نشان نمیدهند، بلکه لحظهبهلحظه اَعمال خود را بر اساس آنچه انتظار میرود اتفاق بیفتد تنظیم می کنند."
تصویربرداری تشدید مغناطیسی معمولاً برای تصویربرداری یک نفر در هر اسکن استفاده میشود. در دستگاه توسعهیافته در دانشگاهAalto ، کویل اصلی مورد استفاده برای اسکن به دو کویل جداگانه تقسیم شده است. این طراحی جدید امکان اسکن همزمان دو مغز، هنگامیکه افراد به اندازهی کافی نزدیک به یکدیگر در داخل اسکنر قرار گرفته باشند، را فراهم میکند. در حین اسکن، شرکتکنندگان چهرهبهچهره بودند و تقریباً یکدیگر را در آغوش میگرفتند.
هنگامی که محققان از آنها میخواستند، افراد به نوبت بر صورت یکدیگر ضربه میزدند. محققان با نگاهی به اسکن مغز، متوجه شدند که نواحی حرکتی و حسی مغز طرفین فعال شده است.
مطالعهی اساسِ تعاملات انسان
پروفسور لوری نومنما از مرکز PET تورکو گفت:"در طول تعامل اجتماعی، مغز افراد بهمعنای واقعیکلمه هماهنگ و همگام شده است. تقلید ذهنی مرتبط با حرکات افراد دیگر احتمالاً یکی از سازوکارهای اساسی تعامل اجتماعی است. فناوری جدید که اکنون توسعهیافته فرصتهای کاملاً جدیدی را برای مطالعهی مکانیسمهای مغز در تعامل اجتماعی فراهم میسازد."
هری گفت:"به عنوان مثال، در حین مکالمه یا حل مسئله، عملکردهای مغز افراد با یکدیگر در ارتباط انعطافپذیری هستند. با این وجود، اگر نتوانیم همزمان عملکردهای مغزِ هر دو شخص درگیر در تعاملی اجتماعی را درک کنیم، نمیتوانیم اساس مغزی یک تعامل اجتماعی آنی را نیز دریابیم. "
منبع: itnonline.com
نوشته های مرتبط