نفوذ در سیستم دفاعی مغز موجب صرع می‌شود

مطالعه‌ی حاضر، تشنج‌های صرعی را در گورخر ماهی-مدل زنده‌ای که به طور گسترده برای مدل سازی فیزیولوژی مغز انسان استفاده می‌شود، مورد بررسی قرار داد. نوع سلول‌های گورخر ماهی همانند سلول‌هایی است که در مغز انسان حضور دارند. دو نوع از این سلول‌ها گلیا و نورون‌ها می‌باشند. نورون‌ها در درجه اول در انتقال پیام (سیگنال) نقش دارند. عملکرد اصلی سلول‌های گلیایی حفظ محیط پایدار و حمایت از نورون‌ها، کمک به سیستم ایمنی و افزایش سرعت پیام رسانی عصبی را شامل می‌شود.

‌

طبق یافته‌های این مطالعه دقیقا پیش از تشنج صرعی، سلول‌های عصبی به گونه‌ای غیرطبیعی در نواحی مشخصی از مغز فعال بودند. در مقابل، سلول‌های گلیایی انفجار فعالیتی وسیع و هماهنگی را نشان دادند که به طور گسترده‌ای در سراسر مغز پراکنده بود. طی تشنج، فعالیت نورون‌ها به طور ناگهانی افزایش یافت. ارتباطات عملکردی میان سلول‌های عصبی و گلیایی نیرومند شد. هنگامی که این اتفاق افتاد، درنتیجه‌ی افزایش سطح گلوتامات، نوعی ترکیب شیمیایی که پیام را میان سلول‌های عصبی منتقل می‌کند، تشنج عمومی مانند طوفانی از فعالیت الکتریکی در تمام مغز منتشر شد. گلوتامات ترشح شده توسط سلول‌های گلیایی، خود را از دوست به دشمن تبدیل کرد. ¬

یافته‌ها نشان دادند که صرع نه تنها در اثر ناهنجاری‌ نورون‌ها، بلکه در اثر ناهنجاری‌ سلول‌های گلیایی نیز رخ می‌دهد. پروفسور امره یاکسی بیان کرد: «نتایج ما شواهد مستقیمی فراهم می‌کنند مبنی بر این که ارتباط میان سلول‌های گلیایی و نورون‌ها حین انتقال از حالت پیش از تشنج به تشنج عمومی تغییر می‌کند». به طور معمول، سلول‌های گلیایی گلوتامات اضافی را که حین افزایش فعالیت سلول‌های عصبی آزاد می‌شود، جذب می‌کنند. این مطالعه فرض می‌کند که این فرایند ترشحی سلول‌های گلیایی که در ترکیب با افزایش فعالیتشان دقیقا پیش از تشنج مشاهده کردیم، مکانیزم دفاعی مغز است.

منبع: Science daily