کورتکس اینسولار در مغز درد را پردازش کرده و از آن برای یادگیری استفاده می‌کند.

درد حاد، مثلا برخورد پا با یک جسم تیز، یک حس ناگهانی و ناخوشایند ایجاد می‌کند. در این حالت، ما از تجربه‌ی دردناک خود یاد می‌گیریم که از شرایط مضر آتی دوری کنیم. به این فرآیند " یادگیری از تهدید" ( Threat Learning) گفته می‌شود و به حیوانات کمک می‌کند که در طبیعت زنده بمانند. اما کدام قسمت از مغز واقعا به دیگر قسمت‌ها برای وقایع دردناک هشدار می‌دهد تا یادگیری از تهدید واقعا رخ بدهد؟

مدتی است که بشر می‌داند قسمتی از مغز به نام آمیگدالا نقش مهمی در پروسه‌ی یادگیری از تهدید ایفا می‌کند. اما اکنون، دانشمندان کشف کرده‌اند که کورتکس اینسولار این "هشدار"ها را ارسال می‌کند. کورتکس اینسولار که در عمق پیچ و شکن‌های جانبی کورتکس قرار دارد، به عنوان مسئول کد گذاری احساسات مربوط به بدن، شناخته می‌شود. علاوه بر آن، نورون‌های موجود در کورتکس اینسولار به نورون‌های آمیگدالا مرتبط هستند، اما عملکرد این ارتباطات پیش از این به خوبی مطالعه نشده بود.

از آنجایی که کورتکس اینسولار بین انسان و موش مشابه است، دانشمندان برای مطالعات خود به سراغ موش‌ها رفتند. دانشمندان از تکنیک فعال‌سازی نوری کانال‌های یونی، که به صورت ژنتیکی در نورون‌های خاصی از مغز موش مهندسی شده بودند، استفاده کردند. این تکنیک به آن‌ها اجازه می‌داد که فعالیت الکتریکی نورون‌ها را در کورتکس اینسولار، با استفاده از تابش کوتاهی از پالس‌های لیزر، در طول رفتار یادگیری از تهدید، غیر فعال کنند.

با خاموش کردن کورتکس اینسولار در حین واقعه‌ی دردناک، دانشمندان دریافتند که موش‌ها در برابر شوک الکتریکی که به پاهایشان وارد می‌شد، ترسی نداشتند. علاوه بر آن، توانایی موش در یادگیری از واقعه‌ی دردناک به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یافت.

این مطالعه نشان داد که در کنار اطلاع رسانی به بدن در رابطه با شرایط جسمی، کورتکس اینسولار می‌تواند هشدارهای قدرتمندی به بقیه نواحی مغز بفرستند که در تشکیل خاطرات از وقایع ناخوشایند دخیل هستند. دانشمندان می‌گویند: از آنجایی که خاموش کردن کورتکس اینسولار حس ناخوشایند مرتبط با واقعه‌ی دردناک را از بین می‌برد، مطالعه‌ی ما پیشنهاد می‌کند که نورون‌های کورتکس اینسولار باعث ایجاد حس درد درونی شده، و یادگیری از این وقایع دردناک را در نواحی دیگر مغزی القا می‌کنند.

به همین دلیل، فعالیت در کورتکس اینسولار می‌تواند نتایج قابل ملاحظه‌ای در شکل‌دهی به ارتباطات مغزی در نواحی دیگر مغز داشته باشد، که این امر با نتایج مطالعات دیگر همخوانی دارد که می‌گویند فعالیت نابجا در کورتکس اینسولار در بیماران مبتلا به برخی بیماری‌های روانی مشخص، دیده شده است. در نتیجه مطالعه‌ی ما، که در رابطه با مکانیزم‌های عصبی نحوه‌ی کدگذاری درد در مغز- به همراه مطالعات آینده در رابطه با مکانیزم‌های پلاستیسیته‌ی مبنای آن - می‌باشد، می‌تواند در توسعه درمان بیماری‌های روانی مانند اضطراب و اختلال استرس پس از حادثه، مفید باشد.

منبع: ساینس دیلی